Εννέα χρόνια πέρασαν από την τελευταία ταινίας της τριλογίας «Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών» και ο Πίτερ Τζάκσον, χάρη στην φαντασία του Τόλκιν, μας ταξιδεύει πίσω στη Μέση-γη. Η κινηματογραφική αφήγηση του Τζάκσον δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και φαίνεται να επιβεβαιώνει και από την ταινία «Χόμπιτ: Ένα αναπάντεχο ταξίδι» βγάζει τον παραμυθά που έχει μέσα του.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, η ταινία είναι παραμύθι. Μπορεί να αποτελεί την αρχή της ιστορίας του Άρχοντα των δαχτυλιδιών, αλλά η ταινία δεν περιέχει τον βαθμό πολεμικής αίσθησης όπως η συνέχεια της ιστορίας. Ξωτικά, δράκοι, χόμπιτ, νάνοι, τέρατα, μάγοι και πέτρινοι γίγαντες αποτελούν μια «ορχήστρα» που παίζουν τον δικό τους ρόλο σε απόμακρα βουνά και καταπράσινες κοιλάδες. Ας είναι καλά η Νέα Ζηλανδία που μπορεί να δώσει εικόνα και ύπαρξει στο φανταστικό περιβάλλον του Τόλκιν…
Η ταινία είναι προσεγμένη σε κάθε σημείο και αξίζει να την δει κανείς, ειδικά όταν πρόκειται για τους φαν του Τόλκιν και γενικα της ιστορίας της Μέσης-γης. Επομένως και του Άρχοντα. Όπως είπαμε, η πλοκή εκτός από ήπια πολεμική αίσθηση, έχει δράση, αγωνία, στιγμές συγκίνησης αλλά και μπόλικου γέλιου. Το χιούμορ το είχαμε συναντήσει και στον Άρχοντα, αλλά στο Χόμπιτ είναι σε μεγαλύτερο βαθμό. Μόνο και μόνο αν σκεφτεί κανείς την σκηνή που μαγειρεύουν τα Τρολ θα καταλαβει. Στον Άρχοντα είχαν την μορφή τρομακτικών τεράτων, ενώ στο Χόμπι παρουσιάζονταν με μια φάτσα καρτούν. Οι ερμηνείες των McKellen (Gandalf), Freeman (Bilbo), Armitage (Thorin) και Serkis (Gollum) κρίνονται ως εξαιρετικές.
Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως «Light Άρχοντας των δαχτυλιδιών». Στην ιστορία της πρώτης ταινίας της νέας τριλογίας, η αρχή γίνεται 60 χρόνια, χρονικά με βάση τον Τόλκιν, πριν την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Ο Μπίλμπο Μπάγκινς, σε πλήρης άγνοια, καταλήγει σε ένα σπίτι άνω-κάτω με 13 νάνους του Ντούριν, τελευταίους της γενιάς τους, και φυσικά τον Γκάνταλφ, ο οποίος είχε οργανώσει το… πάρτυ. Αν και στην αρχή ήταν διστακτικός, βρέθηκε να ακολουθεί τους νάνους στο ταξίδι τους με σκοπό την επιστροφή στο χαμένο τους βασίλειο, όντας ο εκλεκτός «διαρρήκτης» τους.
Το… αναπάντεχο ταξίδι του μικρού Χόμπιτ μόνο εύκολο δεν είναι, καθώς για να πετύχουν οι νάνοι τον στόχο τους, πρέπει να ξεπεράσουν τα εμπόδια των τρολς, ορκς, λύκων, μάγων, γκόμπλινς και φυσικά της φοβερής μορφής που ονομάζεται Γκόλουμ, έχοντας αποκατασταθεί παράλληλα και μια υπόθεση μεταξύ ξωτικών και νάνων.
Η ένταση και το σασπένς που εμπεριέχονται σε ορισμένες σκηνές της ταινίας, ενσαρκώνουν κατά κάποιον τρόπο φιγούρες της μυθολογίας της βορειο-ευρωπαϊκής αλλά και της αρχαίας ελληνικής.
Οι γίγαντες εναντίον των νάνων ή το αντίστροφο, όπως και το πανούργο Χόμπιτ δεν μπορεί να μην παραπέμψει κατά κάποιον τρόπο στον Οδυσσέα και την επίσκεψή του στην σπηλιά του γίγαντα Πολύφημου. Ο Οδυσσέας, αν και μικροσκοπικός ξεγελά το Γίγαντα. Όπως και οι ήρωες του Χόμπιτ.
Επιπροσθέτως, η παρουσία της Γκαλάντριελ, που υποδύεται η Κέτι Μπλάνσετ, με το λευκό φόρεμα και το επιβλητικό ανάστημα, θα μπορούσε κατά κάποιον τρόπο να παραπέμψει σε ολύμπια θεά που παρατηρεί από ψηλά τον ανθρώπινο κόσμο. Αρκετοί μελετητές που έχουν ασχοληθεί με τον Τόλκιν, υποστηρίζουν πως είναι επηρεασμένος από την βορειοευρωπαϊκή κουλτούρα, όπως και από ελληνο-λατινικές παραδόσεις.
Η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά στην ταινία, είναι και η παρουσία των αξιών και των πιστεύω του Τόλκιν. Αξίες όπως ο ηρωισμός, η ανδρεία, η ατομική πίστη, η φιλία και η αποδοχή ενσαρκώνονται εύστοχα μέσα από τις εικόνες του Χόμπιτ, δίνοντας και μια ακόμα πινελιά του Τόλκιν.
Ας κρατήσουμε την όρεξη μας για τα τέλη του 2013 και τα μέσα του 2014, όπου και θα προβληθούν και οι επόμενες ταινίες της ιστορίας. Πάντως θα έχουμε να το λέμε. Είτε θα είχε καταστραφεί ο κόσμος, είτε όχι, το Χόμπιτ προλάβαμε να το δούμε. Και σύμφωνα με τον Τόλκιν, φτάσαμε στο τέλος της 5ης εποχής της ανθρωπότητας και μπαίνουμε στην 6η. Μην ανησυχείτε, έχουμε και μια 7η, με την κάθε εποχή να κρατάει 3000-4000 χρόνια. Υπομονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου