
Το πρώτο ημίχρονο και κυρίως τα πρώτα 20' ήταν τα γνωστά καταστροφικά σημεία του Παναθηναϊκού. Ο λίγος κόσμος του ΟΑΚΑ που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να αποδοκιμάσει, η ξαφνική φυγή του Κατσουράνη, η άσχημη ψυχολογία, το άγχος για ένα καλό αποτέλεσμα και ο αγώνας απέναντι σε μια ομάδα επιπέδου Τότεναμ, συνετέλεσαν για ένα πολύ άσχημο ξεκίνημα.
Στην επανάληψη, η ομάδα παρουσίασε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο με πάθος, συνεχές τρέξιμο και ασταμάτητο μαρκάρισμα. Ο Παναθηναϊκός κέρδιζε χώρους και μετά την ισοφάριση του Τοτσέ στο 75' από την απίστευτη ασίστ του Σεϊταρίδη, έπαιζε το παιχνίδι του χωρίς άγχος και με έναν αέρα που του επέτρεπε να κυνηγήσει το κάτι παραπάνω.
Το ότι απέναντι σε μια τέτοια ομάδα ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε μια αρκετά καλή εμφάνιση, δεν σημαίνει πως θα συνεχίσει έτσι και ούτε το ότι θα αγωνίζεται έτσι και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σίγουρα οι παίκτες θα πρέπει να έχουν ως βάση την χθεσινή απόδοση για να αποδείξουν ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Σε ατομική απόδοση, ο πάντα σταθερός Καρνέζης, η πολύ καλή παρουσία του νεαρού Τριανταφυλλόπουλου που απέδειξε πως εκτός από ταλέντο έχει και τσαγανό, ορισμένες καλές στιγμές του Βιτόλο και φυσικά... οι καλύτεροι Σεϊταρίδης και Τοτσέ. MVP ο Γιούρκας, ο οποίος δείχνει πως ακόμα και αν πιάνει μέτρια στάνταρ είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ για την θέση του δεξιού ακραίου μπακ. Όσο για τον Τοτσέ, 2 χρόνια τώρα είναι η πρώτη φορά που τρέχει και μαρκάρει τόσο πολύ! Στα αρνητικά, η χαμηλή απόδοση που έπιασε ο Χριστοδουλόπουλος και ο... τραγικός Ζέκα.
Κατά τα άλλα, φάνηκε πως μετά την αποχώρηση του Κατσουράνη και τις ομιλίες του Αλαφούζου να πιάνουν τόπο, η ομάδα ήταν πιο... συμμαζεμένη και πειθαρχημένη. Ήταν ένας αγώνας εκτός γηπέδου, που κέρδισαν οι Αλαφούζος και Φερέϊρα.
Τέλος μια προσωπική άποψη. Δεν λέω, καλή ομάδα η Τότεναμ και με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω πως κέρδισε την Γιουνάιτεντ μέσα στο Μάντσεστερ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου