Γκολ και θέαμα

Για πρώτη φορά την φετινή σεζόν ο Παναθηναϊκός κέρδισε τόσο εύκολα σε αγώνα πρωταθλήματος. Αν και συνήθως μπορεί η ομάδα να χαραμίσει το πρώτο ημίχρονο, αυτή τη φορά από την αρχή κιόλας μπήκε σε θέση οδηγού. Από το 13ο δευτερόλεπτο κιόλας. Με πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, μπόλικες φάσεις, επιθετική εμφάνιση, που δεν επέτρεπε στον αντίπαλο να αντιδράσει

Με ωριμότητα και σταθερότητα

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε και «δραπέτευσαι» από την κατάμεστη Τούμπα, επικρατώντας του πρωτοπόρου ΠΑΟΚ με 1-2, αναγκάζοντας την ομάδα της Θεσσαλονίκης στην πρώτη της φετινή ήττα και μάλιστα εντός έδρας. Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός φάνηκε πως δεν επηρεάστηκε από την εντός έδρας ήττα από την Αϊντχόφεν, που είχε ως αποτέλεσμα τον πρόωρο αποκλεισμό του από την επόμενη φάση του Europa League.

Ένας box-to-box γεννιέται

Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει την εξαιρετική δουλειά που πραγματοποιεί με τους νέους του παίκτες και φέτος ο παίκτης που αναμένεται να λάμψει, παρουσιαζόμενος φανερά βελτιωμένος σε σχέση με την περσινή χρονιά, είναι ο Χρήστος Δώνης. Ο 20χρονος μέσος τα κάνει όλα και... συμφέρει.

Μπεργκ τρανός τον οδηγεί

Μισό βήμα από την πρόκριση του στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ βρίσκεται ο Παναθηναϊκός, μετά την επικράτηση του επί της Μίντιλαντ με σκορ 4-1. Το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι... σχετικά καλό για τους Δανούς, αν σκεφτεί κανείς τις τεράστιες αδυναμίες τους στην άμυνα.

Για να λέμε όλες τις αλήθειες, στο ξεκίνημα του αγώνα οι καρδιές όλων έφυγαν από τις θέσεις τους με το 0-1 της Μίντιλαντ, ευθύνη του οποίου έχει ο Κοτσόλης. Βέβαια αυτό είναι το ποδόσφαιρο, στην μπάλα όλα μπορούν να συμβούν και ανθρώπινα λάθη γίνονται. Δεν ήταν σωστό που αρκετοί φίλαθλοι επιτέθηκαν φραστικά στον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού.

Επίσης, το ποδόσφαιρο προσφέρει συγκινήσεις και συμβαίνουν πολλές εναλλαγές συναισθημάτων. Πρώτα στο 1-1 του 21ου λεπτού και στο 2-1 του 24ου λεπτού το κλίμα άλλαξε εντελώς, όπως και οι ποδοσφαιρικές πρωτοβουλίες των ομάδων μέσα στα πρώτα 25 λεπτά του αγώνα.

Με τον Μπεργκ να πετυχαίνει καθαρό χατ-τρικ στην αυλαία του πρώτου ημιχρόνου, έφυγε το άγχος και η αγωνία από παίκτες και φιλάθλους και εκεί σταμάτησαν και οι όποιες μουρμούρες. Οι γκρίνιες για την επιλογή του Ντίνα για την βασική ενδεκάδα και για το λάθος του Κοτσόλη πήγαν περίπατο και οι συζητήσεις που γινόντουσαν μετά ήταν αν στη συνέχεια της βραδιάς θα ακολουθούσε κάποιο χαλαρό ποτό στο Σύνταγμα ή κάποια επίσκεψη σε μεζεδοπωλείο στα Εξάρχεια.

Στο δεύτερο ημίχρονο αν ο Παναθηναϊκός ήταν πιο προσεκτικός στις τελικές του φάσεις θα μπορούσε να σκοράρει και άλλα γκολ, καθώς η άμυνα των Δανών δεν μπορούσε να σταματήσει τους "Πράσινους" (βασικός έπαιζε και ο Φράνσις Ντίκοχ, πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη). Θα μπορούσε βεβαίως βεβαίως να εκμεταλλευτεί και το 20λεπτο που έπαιζε με παίχτη παραπάνω, μέχρι να αντικρίσει και ο Τριανταφυλλόπουλος την ανόητη δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ο νεαρός αμυντικός πρέπει να προσέξει τα νεύρα του και ο Γιάννης Αναστασίου να μην συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί στο δεξί άκρο της άμυνας, ειδάλλως ο παίκτης θα "καεί". Η φυσική του θέση είναι στόπερ, στην οποία θέση τα καταφέρνει περίφημα. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε παρά να του βγάλουμε το καπέλο για την ασίστ στο τρίτο γκολ του Μπεργκ.

Στην επίθεση, με τον Μπεργκ να δεσπόζει, ο Παναθηναϊκός δεν έχει πρόβλημα. Ο Καρέλης δεν έχει σχέση με τον ψαρωμένο παίκτη που ήρθε πέρυσι το καλοκαίρι και τον θεωρώ πολύτιμο για τον Παναθηναϊκό και την δουλειά που κάνει ως περιφερειακός επιθετικός. Αναμένουμε να δούμε τι θα καταφέρει να προσθέσει και ο Μπερίσα. Όσο για τον Πέτριτς δύσκολα θα καταφέρουμε να δούμε κάτι παραπάνω, καθώς δυστυχώς ο Κροάτης είναι κάθε προπόνηση και τράβηγμα...

Όσο για το κέντρο, με τον Λαγό αντί του Μέντες (ο οποίος βρισκόταν στο κέντρο της άμυνας), ο άξονας κινούταν πιο γρήγορα. Επιπροσθέτως, πιστεύω πως η απόκτηση ενός παίκτη για τις θέσεις "8" και "10" είναι πιο σημαντική από την απόκτηση ενός εξτρέμ. Καμία αντίρρηση, ο Μπούι μπορεί να αποδειχθεί λαχείο, αλλά η ομάδα χρειάζεται έναν παίκτη με παραστάσεις. Ο Μπούι αποτελούσε μέχρι τώρα παίκτη ακαδημιών και θέλει ακόμα πολύ δουλεια, όχι μόνο από τεχνικής άποψης, αλλά και σε φυσική κατάσταση. Χθες στα 20 λεπτά που έπαιξε ήταν πολύ βαρύς, χωρίς σίγουρη πάσα και με λανθασμένη τοποθέτηση στα σουτ...

Η μεγάλη τύχη όμως για τον Παναθηναϊκό είναι πως έχει (πέρα από τον Μπεργκ) τους Ζέκα και Σίντενφελντ. Ο Πορτογάλος όσο περνάει ο καιρός συνηθίζει στο ότι αποτελεί τον αρχηγό της ομάδας και πλέον είναι αρχηγός με τα όλα του. Σημαντικότατο γρανάζι στο χώρο του κέντρου. Όσο για τον Κροάτη, φέτος δείχνει πως θα είναι ακόμα πιο σταθερός από πέρυσι.

Η νίκη επί της Μίντιλαντ κάνει καλό στην υγεία του Παναθηναϊκού, από κάθε άποψη. Ανεβάζει το ηθικό των παικτών και "φτιάχνει" τους οπαδούς, με αποτέλεσμα να στηρίξουν ακόμα περισσότερο την προσπάθεια της ομάδας. Αυτή η νίκη είναι μια ευρωπαϊκή νίκη μετά από αρκετό διάστημα, που προσθέτει κύρος και δίνει στον Παναθηναϊκό (και την Ελλάδα) ευρωπαϊκούς βαθμούς στην κατάταξη της UEFA. Με την είσοδο στους ομίλους και μια καλή μεταγραφή, η ομάδα θα ανασάνει και οικονομικά καθώς πέρα από τα λεφτά της UEFA, θα ανέβουν και τα διαρκείας μαζί με τις εγγραφές στην Παναθηναϊκή Συμμαχία.

(Το άρθρο είναι αναρτημένο και στις Αλλαξομπαλιές)

Στόματα ερμητικά κλειστά

Ο Παναθηναϊκός το πίστεψε, το ήθελε και τα κατάφερε. Κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος, κερδίζοντας πανάξια και δίκαια τον κακό ΠΑΟΚ με 4-1, σε έναν τελικό απαντήσεων. Σε έναν αγώνα που είτε κέρδιζε είτε έχανε η ομάδα, είχε ήδη πραγματοποιήσει μια σπουδαία πορεία μέχρι τον τελικό, όμως προστέθηκε στη συλλογή και το 18ο κύπελλο της πράσινης ιστορίας.

Δεν θα αναφερθώ σε βάθος στα κλασικά που κάνουν αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι και αναφέρουν τα χίλια κακά του Παναθηναϊκού, που παρόλο τα προβλήματά του κατάφερε και κατέκτησε έναν τίτλο φέτος. Τα έγραψα στο άρθρο μου για την ομάδα μετά την πρόκριση στον τελικό, μιλώντας για την ανάσταση της ομάδας

Το άρθρο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να είναι Football Analysis. Ο Γιάννης Αναστασίου αποδεικνύει αγώνα με τον αγώνα πόσο..............................  Η Συνέχεια στις Αλλαξομπαλιές, πατώντας ΕΔΩ !

Η Ανάσταση του... Panathinaikos

Μετά από 4 χρόνια, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται και πάλι στον τελικό κυπέλλου Ελλάδος, όπου θα αντιμετωπίσει το ερχόμενο Σάββατο τον ΠΑΟΚ. Οι επιτυχίες των «πράσινων» φέτος ξεπέρασαν κάθε προσδοκία που υπήρχε στο ξεκίνημα της σεζόν.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάποιοι μιλούσαν μέχρι και για υποβιβασμό(!), όπως και στην περίπτωση της ΑΕΚ. Οι περισσότεροι είχαν στο στόμα την καραμέλα των χρεών που είχε η ΑΕΚ. Σίγουρα και ο Παναθηναϊκός είχε και έχει χρέη, αλλά αυτό που δεν καταλάβαινε ο κόσμος είναι πως ο Τύπος παρουσιάζει μια κατάσταση τρεις φορές χειρότερη από την υπάρχουσα. Και για να πάμε ακόμα παραπέρα, ούτε ο κόσμος ούτε ο Τύπος αντιλαμβάνονται το πλάνο της Παναθηναϊκής Συμμαχίας ως επιχειρηματική έννοια.

Λίγοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τι εστί εταιρία λαϊκής βάσης στο ποδόσφαιρο. Για τους γνώστες, τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι αυτά των Μπαρτσελόνα και Σάλκε, όπου οι οπαδοί κατέχουν τουλάχιστον το 51% των μετοχών μιας ομάδας (όπως και στον Παναθηναϊκό). Σε τέτοια μορφής διοικητικά μοντέλα, οι οπαδοί εκλέγουν τις εκάστοτε διοικήσεις, ενώ στην περίπτωση της γερμανικής ομάδας, οι οπαδοί δημιουργούν και κατέχουν ακίνητες περιουσίες (όπως εταιρία scouting για παράδειγμα).

Η Συμμαχία αποτελεί την................ Η Συνέχεια στις Αλλαξομπαλιές, πατώντας ΕΔΩ !

Λίγη κουβέντα για τον καλύτερο επιθετικό του Παναθηναϊκού

Από το 2004 και από την μετα-Βαζέχα εποχή, του κορυφαίου επιθετικού που έχει περάσει από τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα (273 γκολ, σε 390 συμμετοχές), οι Πράσινοι έχουν... πειραματιστεί αρκετά όσον αφορά την επιθετικού.

Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την κουβέντα μας, ας δούμε τα «9άρια» της ομάδας με αριθμούς. Τα τελευταία 10 χρόνια λοιπόν έχουν αγωνιστεί οι εξής:

Εμμάνουελ Ολισαντέμπε (4 χρόνια, 74 συμμετοχές, 24 γκολ)
Δημήτρης Παπαδόπουλος (5 χρόνια, 126 συμμετοχές, 50 γκολ)
Φάνης Γκέκας (1,5 χρόνος, 41 συμμετοχές, 23 γκολ)
Μιχάλης Κωνσταντίνου (4 χρόνια, 94 συμμετοχές, 34 γκολ)
Ντεμπά Νιρέν (1 χρόνος, 9 συμμετοχές, 2 γκολ)
Ματσέι Μπικόφσκι (1 χρόνος, 6 συμμετοχές, 4 γκολ)
Σάντορ Τόργκελε (1 χρόνος, 11 συμμετοχές, 0 γκολ)
Βαγγέλης Μάντζιος (3 χρόνια, 90 συμμετοχές, 23 γκολ)
Δημήτρης Σαλπιγγίδης (4 χρόνια, 126 συμμετοχές, 46 γκολ)
Μανούτσο Γκονζάλβες (μισός χρόνος, 10 συμμετοχές, 4 γκολ)
Νταμέ Εντόι (1 χρόνος, 23 συμμετοχές, 3 γκολ)
Έλντερ Ποστίγκα (μισός χρόνος, 14 συμμετοχές, 2 γκολ)
Αντώνης Πετρόπουλος (4,5 χρόνια, 49 συμμετοχές, 14 γκολ)
Άντε Ρουκάβινα (2 χρόνια, 36 συμμετοχές, 7 γκολ)
Τζιμπρίλ Σισέ (2 χρόνια, 61 συμμετοχές 47 γκολ)
Ρούντολφ Γκέργκελι (1 χρόνος, 8 συμμετοχές, 1 γκολ)
Χοσέ Τοτσέ (2,5 χρόνια, 46 συμμετοχές, 20 γκολ)
Μπρούνο Φορναρόλι (1 χρόνος, 17 συμμετοχές, 1 γκολ)
Λουτσιάνο Φιγκερόα (1 χρόνος, 15 συμμετοχές, 6 γκολ)
Νίκος Καρέλης (Τρέχουσα σεζόν, 21 συμμετοχές, 5 γκολ)
Μλάντεν Πέτριτς (Τρέχουσα σεζόν, 3 συμμετοχές, 0 γκολ)
Μάρκους Μπεργκ (Τρέχουσα σεζόν, 26 συμμετοχές, 16 γκολ)

Η αλήθεια είναι πως........................ Η Συνέχεια στις Αλλαξομπαλιές, πατώντας ΕΔΩ !

Η έλλειψη λογικής, πολιτισμού και αθλητικής παιδείας στα «αιώνια» ντέρμπι

Ο υγιής, υποτίθεται, Έλληνας φίλαθλος ζει και αναπνέει για τα ντέρμπι των «αιωνίων», τα οποίο πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο φορές κάθε σεζόν.

Τις περισσότερες φορές όμως μετά από το εκάστοτε παιχνίδι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, φτάνουμε στο σημείο να ξεφωνίζουμε την φράση «με αυτά που έγιναν, μόνο το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία». Γιατί άραγε; Γιατί το παιχνίδι ανάμεσα στις κορυφαίες ελληνικές ομάδες να μην μπορεί να αποτελέσει μια αθλητική γιορτή και ταυτόχρονα μια μεγάλη διαφήμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Αντί να αναζητήσουμε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε, προτιμάμε να το κάνουμε μεγαλύτερο. Μέρες πριν και μέρες μετά τα ντέρμπι οι δύο ομάδες «βομβαρδίζουν» η μια την άλλη με ανακοινώσεις, είτε ειρωνικού είτε προκλητικού περιεχομένου, ενώ ο αθλητικός Τύπος στην πλειοψηφία του προωθεί τον χουλιγκανισμό και το οπαδιλίκι. Αλήθεια, μήπως ως χώρα έχουμε υπεράριθμες αθλητικές εφημερίδες;

Σαφώς και υπάρχουν συμφέροντα για να συμβαίνει διαρκώς αυτό το φαινόμενο. Δεν είναι κακό να αναλογιστεί ένας οπαδός και λειτουργήσει με δική του κρίση. Δεν είναι απαραίτητο να επηρεαστεί και να παθιαστεί από κάποια φυλλάδα, αλλά και ούτε να παρασυρθεί από την φανατισμένη μερίδα οπαδών της ομάδας του. Αντί να φερθεί πολιτισμένα και να ψυχαγωγηθεί παρακολουθώντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, θα κοιτάξει να πάει στο γήπεδο να εκτονωθεί και να παρουσιάσει τα… ψυχολογικά του προβλήματα.

Θα συμβεί κάποια στιγμή οι οπαδοί να προκαλέσουν επεισόδια. Αλλά αυτή η ψευτομαγκιά, η μάχη της εξέδρας, που επειδή το έκανε ο άλλος, πρέπει εμείς να κάνουμε τουλάχιστον τα ίδια (και αν μπορούμε αρκετά χειρότερα), για να δείξουμε ποιος είναι ο πιο μάγκας… αυτή η λογική αντικατοπτρίζει IQ ανθρώπου, κάτι λιγότερο από ραδικιού.

Γιατί δηλαδή πρέπει κάποιος να............ Η Συνέχεια στις Αλλαξομπαλιές, πατώντας ΕΔΩ !

Football Analysis: Κεφάλαιο Παναθηναϊκός

Μεγάλο σοκ αποτέλεσε η εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από τον Πανθρακικό στο 500ό ματς του Τριφυλλιού στη Λεωφόρο από καταβολής Α' Εθνικής. Όπως δήλωσε και ο Γιάννης Αναστασίου στη συνέντευξη τύπου μετά την λήξη του αγώνα, μετά από κάθε ήττα είναι εύκολο να πει κανείς τι έφταιγε και τι δεν έφταιγε, αναλαμβάνοντας παράλληλα και την ευθύνη για την επιλογή ορισμένων παικτών. Δεν βγάζει κανείς όμως συμπεράσματα μόνο από το χθεσινό παιχνίδι, αλλά μετά από 8 αγωνιστικές μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για την εικόνα των παικτών. Ας ανοίξουμε λοιπόν το "μαύρο κουτί" της ομάδας και ας αναλύσουμε ξεχωριστά κάθε παίκτη που έχει αγωνιστεί στο φετινό ταπεινό ελληνικό μας πρωτάθλημα:

Στέφανος Καπίνο (8 συμμετοχές): Ποιος νέος 19 ετών δεν θα ήθελε να αποτελεί τον βασικό τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού; Μεγάλη η τιμή για τον Στέφανο Καπίνο, αλλά αυτό φυσικά οφείλεται και στο ταλέντο του. Εξαιρετικός τερματοφύλακας ο μικρός, κάτι που φάνηκε και τα τελευταία δύο χρόνια, όταν κλήθηκε να βοηθήσει την ομάδα. Βέβαια, θα έλεγε κανείς πως φέτος διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος, αλλά το.. "κακό" είναι πιο βαθύ, καθώς δεν είναι και λίγο ένας νεαρός παίκτης να γνωρίζει πως θα αποτελέσει τον βασικό τερματοφύλακα της ομάδας για όλη την σεζόν, την στιγμή που βρισκόταν προ των πυλών της Νάπολι. Μακροπρόθεσμα πάντως είναι κάτι που θα τον βοηθήσει να ωριμάσει και διαθέτει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες που έχει εξάγει ο Παναθηναϊκός.

Νίκος Μαρινάκης (6 συμμετοχές): Η ευχάριστη έκπληξη του φετινού Παναθηναϊκού. Από την στιγμή που και ο Γιούρκας Σεϊταρίδης αποχώρησε από την ομάδα και τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο να αποδεικνύεται ανέτοιμος ακόμα για τον Παναθηναϊκό, ο Αναστασίου έδωσε την ευκαιρία στον 20χρονο Μαρινάκη, ο οποίος την έπιασε από τα μαλλιά και πήρε την φανέλα βασικού σπίτι του. Αρκετά καλός στα ανασταλτικά και επιθετικά του καθήκοντα, δείχνει ωριμότητα και ηρεμία από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Έχοντας δύο ασίστ, φαίνεται πως διαθέτει και σέντρα και άμα συνεχίσει την καλή του δουλειά, θα αποτελέσει ακόμα μια πηγή δημιουργίας φάσεων για την ομάδα.

Νάνο (8 συμμετοχές): Σίριαλ είχε αποτελέσει η μεταγραφή του από την Πονφεραντίνα, Β' κατηγορίας Ισπανίας. Τον περίμενε πως και πως ο Αναστασίου για το αριστερό άκρο της άμυνας, ωστόσο δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά ορισμένες φορές φαίνεται χρήσιμος. Στα θετικά του το γεγονός ότι προωθείτε, στα αρνητικά του ότι ξεχνιέται στα γυρίσματα του και το ότι δεν διαθέτει καλή σέντρα. Πιστώνεται το πρώτο γκολ της σεζόν για τον Παναθηναϊκό, ενώ θα μπορούσε να δοκιμαστεί και την εκτέλεση στημένων φάσεων.

Διαμαντής Χουχούμης (1 συμμετοχή): Έχοντας αγωνιστεί μόλις μία φορά φέτος δεν μπορούμε να πούμε και πολλά, ωστόσο από τις περσινές 8 συμμετοχές του προκύπτει το συμπέρασμα πως είναι ταλαντούχος, έχοντας μάλιστα καλή σέντρα, αλλά χρειάζεται βελτίωση για να κερδίσει την θέση του Νάνο. Έχει όλο τον χρόνο μπροστά του για να τα καταφέρει, ενώ ένας ενδεχόμενος δανεισμός του τον Ιανουάριο σε ομάδα της Σούπερ Λίγκας ίσως να βοηθούσε.


Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (7 συμμετοχές): Αποτελεί δικαίως έναν από τους δύο βασικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Αν και 19 χρονών, είναι αρκετά καλός, δεν δείχνει το άγχος ενός μικρού, έχοντας μάλιστα πολλά περιθώρια βελτίωσης ακόμα. Μπορεί μάλιστα να βγάλει και την μπάλα μπροστά και ενδεχομένως να αποτελεί τον ποιοτικότερο αμυντικό της ομάδας. Με λίγη δουλεία ακόμα στα μαρκαρίσματα μέσα στην μεγάλη περιοχή, θα γίνει ακόμα καλύτερος. Ήδη ορισμένες ομάδες του εξωτερικού τον παρακολουθούν και έχουν προσθέσει το όνομα του στην λίστα τους.

Γκόρντον Σίλντενφελντ (6 συμμετοχές): Σπουδαία προσθήκη για την ομάδα ο Κροάτης αμυντικός. Αποτελεί τον έτερο βασικό αμυντικό της ομάδας, προσθέτοντας εμπειρία και δύναμη. Ωστόσο δεν είναι τόσο καλός, όσο τον είδαμε πέρυσι στον ΠΑΟΚ, και σίγουρα ο Γιάννης Αναστασίου περιμένει αρκετά παραπάνω από τον ίδιο. Στα αρνητικά του η ταχύτητα του και το γεγονός ότι μερικές φορές χάνεται. Άμα αποβάλει το αδικαιολόγητο άγχος που παρουσιάζει ορισμένες φορές, θα γίνει ο βράχος της άμυνας.

Σπύρος Ρισβάνης (4 συμμετοχές): Ο 19χρονος κεντρικός αμυντικός φαίνεται πως αποτελεί την πρώτη εναλλακτική λύση για το κέντρο της άμυνας. Καλός στο ψηλό παιχνίδι και ικανός να απελευθερώσει την ομάδα από το ψηλό πρέσιγνκ, καθώς έχει δείξει πως διαθέτει και ντρίπλα. Χρειάζεται ακόμα περισσότερη βελτίωση για να μπορεί να αγωνιστεί βασικός και επίσης πρέπει να αποκτήσει και μυική μάζα, διότι παραείναι λεπτός και αδύναμος για το ύψος του και την θέση του. Με σωστή διαχείριση από το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού θα βοηθήσει σημαντικά στο μέλλον.


Γιώργος Κουτρουμπής (3 συμμετοχές): Αποκτήθηκε με εισήγηση του Αναστασίου για να αποτελέσει τον παρτενέρ του Σίλντενφελντ στο κέντρο της άμυνας. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχει πείσει και ούτε είναι και τόσο σταθερός, οπότε είναι και δικαιολογημένη η τοποθέτηση του Τριανταφυλλόπουλου στην θέση του. Δεν έχει σχέση με τον Κουτρουμπή που είδαμε πέρυσι στην ΑΕΚ, κάτι δεν είναι υπερβολή και ας είναι μόλις 22 ετών, καθώς έβγαλε μια σεζόν βασικός.

Νταβίντ Μέντες (6 συμμετοχές): Η χειρότερη φετινή μεταγραφή της ομάδας, από άποψη προσδοκιών. Υποτίθεται ότι ο Αναστασίου θα έχτιζε τον άξονα της ομάδας πάνω στον 31χρονο αμυντικό μέσο, ο οποίος παρόλα αυτά στα περισσότερα παιχνίδια του είναι κάκιστος. Για την εμπειρία του δεν έχει βοηθήσει σχεδόν καθόλου τον Παναθηναϊκό, δεν κλείνει τις τρύπες στους χώρους, ενώ ούτε στο δημιουργικό κομμάτι έχει κάνει κάτι αξιόλογο παρόλο που φημίζεται για την κάθετη πάσα του και επίσης του λείπουν τα τρεξίματα. Είναι δεδομένο πως οι άνθρωποι του Τριφυλλιού περιμένουν πολλά περισσότερα από τον Ολλανδό.

Τάσος Λαγός (7 συμμετοχές): Εξαιρετική η περίπτωση του Λαγού για τον Παναθηναϊκό. Το γεγονός ότι στο τελευταίο φιλικό πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, αλλά και στον αγώνα της πρεμιέρας με τον Παναιτωλικό φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού λόγω της απουσίας του Ζέκα, ξαφνικά τον ωρίμασε κάτι που φάνηκε και από την παρουσία του στο γήπεδο, χωρίς να αφήσει να φανεί ότι είναι ένας αναπληρωματικός 21χρονος παίκτης. Σε όσα παιχνίδια ειδικά ξεκίνησε βασικός βοήθησε σημαντικά στον άξονα και, κατά προσωπική άποψη, αξίζει την θέση του βασικού αμυντικού χαφ, σε αντίθεση με τον Μέντες που με τις εμφανίσεις του κρίνεται... κατώτερος.

Χοσέ Ζέκα (7 συμμετοχές): Δεν έχει ξεκινήσει καλά την σεζόν ο νέος πλέον αρχηγός του Παναθηναϊκού. Βέβαια, είναι εμφανή τα σημάδια βελτίωσης του στην τρίτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό. Ενδεχομένως να μην ήταν ψυχολογικά έτοιμος για να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ομάδας και φαίνεται σαν να τον έχει βαρύνει αυτή η ευθύνη. Το μόνο σίγουρο είναι πως με αυτή την κίνηση ο Αναστασίου τον πιστεύει, περιμένει περισσότερα πράγματα από αυτόν, όπως είναι η δημιουργία ευκαιριών και οι μεταβιβάσεις στους επιθετικογενείς παίκτες, αλλά και να συνεισφέρει στην βελτίωση των νεαρών παικτών της θέσης του.

Μεντί Ανπεΐντ (6 συμμετοχές): Ο νεαρός Αλγερινός ήρθε δανεικός από την Νιούκαστλ με τις καλύτερες συστάσεις και τις ευλογίες του τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, ο οποίος έχει αγωνιστεί στην αγγλική ομάδα. Προς το παρόν, δεν έχει δικαιωθεί με την επιλογή του, παρόλο που ο μέσος του Παναθηναϊκού είναι τεχνίτης και διαθέτει ικανότητες. Στην υπερπροσπάθεια του να αποδείξει ότι αξίζει μια ευκαιρία για την Πρέμιερ Λιγκ, ουσιαστικά δεν καταφέρνει τίποτα. Πρέπει να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι του, να σταματήσει να αγχώνεται και να κάνει αυτί που ξέρει καλύτερα, δηλαδή να μοιράσει παιχνίδι. Ενδεχομένως και μια σωστή διατροφή για τα μερικά παραπανίσια του κιλά θα τον βοηθούσε.

Ντάνιελ Πράνιτς (5 συμμετοχές): Άλλη μια μεταγραφή που πέρασε από χίλια κύματα για να ολοκληρωθεί. Αν και η φυσική θέση του Κροάτη είναι αριστερό μπακ-χαφ, ο Αναστασίου προτιμά να τον χρησιμοποιεί στον άξονα λόγω της εμπειρίας του και των ικανοτήτων του. Όταν αγωνίζεται και είναι σε καλή κατάσταση, ανεβάζει επίπεδο τον Παναθηναϊκό, αλλά υστερεί σε διάρκεια ακόμα και συνήθως μετά το 60'-70' εξαφανίζεται. Πρέπει να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην φυσική του κατάσταση, ενώ πρέπει να κάνει περισσότερες προπονήσεις στην εκτέλεση των στημένων καθώς σε αυτό το κομμάτι δεν έχει βοηθήσει καθόλου. Φάνηκε και από τις τραγικές εκτελέσεις κόρνερ στον χθεσινό αγώνα με τον Πανθρακικό.

Αμπντούλ Ατζαγκούν (4 συμμετοχές): Το... ακατέργαστο μαύρο διαμάντι του Παναθηναϊκού. Ο 20χρονος Νιγηριανός είναι ικανότατος, μπαίνει στις φάσεις, πατάει περιοχή και κινείται σωστά στον χώρο χωρίς την μπάλα στα πόδια. Διαθέτει και ταχύτητα και στον Παναθηναϊκό ελπίζουν πως θα προσθέσει την τελική πάσα που λείπει αυτή την στιγμή. Έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση, ενώ οι άνθρωποι της ομάδας πρέπει να τον προσέξουν, ελπίζοντας πως δεν θα επηρεαστεί ψυχολογικά από τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα του.

Εμίρ Μπαϊράμι (5 συμμετοχές): Χαρακτηρίζεται ως η αποτυχημένη φετινή μεταγραφή της ομάδας. Τον έφερε ο Αναστασίου με τις καλύτερες συστάσεις και δεν τον δικαίωσε καθόλου, καθώς σε όσα παιχνίδια αγωνίστηκε ήταν εκτός αγώνα, δεν έτρεχε και δεν βοήθησε επιθετικά καθόλου. Εκτός από αυτό, θα μείνει εκτός δράσης για περίπου 2 μήνες καθώς θα υποβληθεί σε επέμβαση για κήλη στην μέση. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να γυρίσει καλύτερος.


Βίκτωρ Κλωναρίδης (3 συμμετοχές): Πολύ σημαντική και χρήσιμη προσθήκη για τον φετινό Παναθηναϊκό. Ο Κλωναρίδης μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευχέρεια και στα δύο άκρα της επιθετικής γραμμής της ομάδας, ενώ πατάει περιοχή, είναι γρήγορος, διαθέτει ντρίμπλα, είναι τεχνίτης, μπορεί να δημιουργήσει φάσεις, αλλά και να σκοράρει, όπως πριν λίγες μέρες στο φιλικό με την Κόρινθο. Αυτό το... ευχάριστο διάστημα που πέρασε στην Γαλλία και την Λιλ τον βοήθησε να βελτιωθεί και δικαιολογημένα, από την πρώτη του κιόλας συμμετοχή, έχει πάρει την φανέλα του βασικού σπίτι του.

Θανάσης Ντίνας (8 συμμετοχές): Προκαλεί αίσθηση που για την ποιότητα του έφτασε στα 24 για να αγωνιστεί επαγγελματικά πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία (είχε μια συμμετοχή με την Ξάνθη το 2007). Χρήσιμος παίκτης που μπορεί να παίξει και στον άξονα και στα άκρα και στην κορυφή της επίθεσης. Προς το παρόν δεν διαθέτει την διάρκεια να αγωνίζεται πάντα βασικός, αλλά αποτελεί μια από τις πρώτες επιλογές για αλλαγή στους αγώνες του Παναθηναϊκού. Του λείπει η εμπειρία της πρώτης κατηγορίας και ενδεχομένως αυτό να είναι το αρνητικό του.

Νίκος Καρέλης (4 συμμετοχές): Πολύ λίγα πράγματα μέχρι στιγμής από τον Καρέλη. Μόλις 21 ετών, αλλά δεν θυμίζει τον ανήλικο Καρέλη του Εργοτέλη, που ήταν σαφώς καλύτερος. Η περιπέτεια της ρώσικης Άμκαρ, στην οποία αγωνίστηκε 10 φορές χωρίς να πετύχει κανένα γκολ, φαίνεται πως δεν τον βοήθησε να ωριμάσει και να ψηθεί αγωνιστικά και ποδοσφαιρικά. Παρόλα αυτά οι ικανότητες δεν του λείπουν, αλλά χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να μπορεί να αγωνιστεί με αξιώσεις στον Παναθηναϊκό.

Μάρκους Μπεργκ (8 συμμετοχές): Ο Μπεργκ αποτελεί τον παίκτη-βαρόμετρο του φετινού Παναθηναϊκού και αποτελεί την καλύτερη επιθετική λύση που διαθέτει αυτή τη στιγμή (και που ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει). Αδικείται από την ανικανότητα του Παναθηναϊκού να μεταβιβάσει την μπάλα από τον άξονα στην επίθεση και την περιοχή της αντίπαλης άμυνας, με αποτέλεσμα να έχει πετύχει μόλις 4 γκολ. Εμφανίζεται πάντως ψυχολογικά έτοιμος να συνεχίσει την δουλειά του και να βοηθήσει ακόμα περισσότερο, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι βρίσκεται ένα χρόνο μετά, προ των πυλών της Εθνικής Σουηδίας.

Λουτσιάνο Φιγκερόα (3 συμμετοχές): Η διοίκηση της ομάδας διόρθωσε το... λάθος της και τον έφερε πίσω, μετά την αποδέσμευση του το καλοκαίρι. Η εμπειρία του και η εκτελεστική του δεινότητα είναι εμφανέστατη και έχοντας αγωνιστεί 3 φορές, όλες ως αλλαγή, έχει πετύχει 2 γκολ. Αποτελεί εξαιρετική εναλλακτική λύση για την επίθεση, καθώς λόγω της ηλικίας του δύσκολα θα βγάλει άνετα 90λεπτο. Πάντως ενδιαφέρον θα είχε να δούμε να ξεκινάνε βασικοί στην επίθεση και ο Φιγκερόα και ο Μπεργκ, καθώς όσες φορές έχουν συνυπάρξει στην επίθεση του Παναθηναϊκού, η ομάδα έχει σκοράρει.


Αυτά τα ολίγα για τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα δεν μίλησε κανείς για πρωτάθλημα, οπότε ως στόχος είναι η είσοδος στην πεντάδα της βαθμολογίας, που θα δώσει την ευκαιρία στην ομάδα να αγωνιστεί στην Ευρώπη, κάτι που θα αποτελέσει μεγάλη οικονομική ανάσα στην δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται το Τριφύλλι. Πάντως ο δρόμος για το πρωτάθλημα είναι μεγάλος και έχουμε ακόμα καιρό να σχηματίσουμε μια καλύτερη εικόνα. Η κατηγορία "Football Analysis" θα παραμείνει και αναμένονται αναλύσεις και άλλων ομάδων κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος.

Πρώην Π.Ο.Κ. και ΠΑΟΚ

Με την Super League να έχει φτάσει ήδη στην 4η αγωνιστική και τις Football League και Football League 2 να βρίσκονται στην γραμμή εκκίνησης κάποιες ομάδες και ορισμένοι παίκτες μας έχουν παρουσιάσει κάποια στοιχεία, τα οποία μπορούν να αποδειχθούν ικανά για να προβλέψουμε για την συνέχεια που επρόκειτο να παρακολουθήσουμε. Δυστυχώς το ελληνικό ποδόσφαιρο ζει την δικιά του κρίση, κάτι το οποίο μας κάνει να εστιάσουμε τις αναλύσεις μας στο πρώην Π.Ο.Κ. (Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ) και στον ΠΑΟΚ.

Μεταγραφές πολλές, όπως τα χρέη και οι δυσκολίες. Οι απαιτήσεις μικρότερες από τους μεν (Παναθηναϊκό, ΑΕΚ) και έχουν μεγαλύτερες από τους δε (Ολυμπιακο, ΠΑΟΚ). Ξεκινώντας με τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, που αποδείχθηκε πρωταθλητής και στις μεταγραφές πραγματοποιώνταςς 19 στον αριθμό! Αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη μεταγραφή ακούει στο όνομα του Χαβιέ Σαβιόλα, που μαζί με τον on-fire Κώστα Μήτρογλου φέτος αποτελούν μια από τις καλύτερες επιθέσεις στην Ευρώπη, όσον αφορά το ενεργητικό των ομάδων στο ξεκίνημα των εγχώριων πρωταθλημάτων τους. Επίσης σπουδαία προσθήκη θεωρείται και αυτή του Βλάντιμιρ Βάις, ο οποίος θα προσθέσει ταχύτητα και εκρηκτικότητα, κάτι οποίο δεν βρήκαν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού στον Τζαμέλ Αμπντούν. Επιπροσθέτως, άξιος αναφοράς είναι και ο Ανδρέας Σάμαρης, ο οποίος μπορεί να μην εντυπωσίασε με την μεταγραφή του, αλλά έκανε και τον Μίτσελ να πει δημοσίως πως με τέτοιες εμφανίσεις ο νεαρός χαφ δεν πρόκειται να βγει από την ενδεκάδα. Όσον αφορά το θέμα του προπονητή, στον Ολυμπιακό έχουν λάθος κριτήρια καθώς πιστεύουν πως παρόλο που η ομάδα έχει ουσία και αποτελέσματα, πρέπει να έχει και πάντα θέαμα, κάτι για το οποίο ευθύνεται ο προπονητής. Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο από την στιγμή που το ελληνικό πρωτάθλημα έχει υποβαθμιστεί και δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Δεν διαθέτουν κίνητρο οι παίκτες του Ολυμπιακού να δώσουν το 100%. Ακόμα και ο Μουρίνιο να ερχόταν δύσκολα θα κέρδιζε σε κάθε παιχνίδι ο Ολυμπιακός με 5-0. Μόλις γίνει αντιληπτό το γεγονός αυτό και δοθεί έμφαση κυρίως στις εγχώριες διοργανώσεις, τότε η ομάδα θα αποκτήσει συνοχή και θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στις προσδοκίες που αφορούν την διάκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο μεγάλος ανταγωνιστής του Ολυμπιακού, όσον αφορά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος, είναι ο ΠΑΟΚ. Η ομάδα του Ιβάν Σαββίδη προχωρά σε δυνατά και σωστά βήματα, διαμορφώνοντας μια ομάδα σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Η μεταγραφική του βόμβα, και ενδεχομένως και του ελληνικού πρωταθλήματος, αποτελεί ο Μίροσλαβ Στοχ. Ο Σλοβάκος αποτελεί καταπληκτικό ποδοσφαιριστή, κάτι που έχει δείξει και στις μέχρι τώρα εμφανίσεις του. Ο ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης έχουν αναπτύξει μια μοναδική μεταγραφική νοοτροπία με σκληρή διαπραγμάτευση, που στοχεύουν στο δικό του όφελος, κάτι που άμα δεν υπήρχε δύσκολα θα βλέπαμε στον Στοχ στα ελληνικά γήπεδα. Σπουδαία προσθήκη αποτελεί ασφαλώς και ο Λούκας, αλλά και οι επαναπατρισμοί των Νίνη και Τζαβέλλα. Πέραν του αγωνιστικού κομματιού, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έφερε στην Ελλάδα της κρίσης έναν σπουδαίο προπονητή, τον Χουμπ Στέφενς, και σε συνδυασμό με την ομάδα που πάει να χτίσει ο Έλληνας ομογενής από την Ρωσία, εντός και εκτός γηπέδου, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα αρκεστεί στην δεύτερη θέση.

Δύσκολος και μακρύς ο δρόμος που έχει να διασχίσει ο Παναθηναϊκός. Ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Τριφυλλιού, που η ομάδα δεν στοχεύει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά απλά στην είσοδο του στην πεντάδα της βαθμολογίας και στη συμμετοχή του στα play-off για την έξοδο της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με ένα σφιχτό πλάνο, με ανερχόμενο Έλληνα προπονητή και με παίκτες νεαρούς σε ηλικία ή φιλόδοξους που ψάχνουν την ευκαιρία να αγωνιστούν και να αναδειχθούν. Για τα δεδομένα της ομάδας, η μεταγραφή του Μπεργκ είναι κάτι παραπάνω από ευλογία, ενώ ο Πράνιτς θέλει χρόνο να προσαρμοστεί. Παράλληλα στην ομάδα ελπίζουν να τους βγει ο Ατζαγκούν, διότι δεν υπάρχει παίκτης που να μεταφέρει την μπάλα από το κέντρο στην επίθεση. Και ως σύνδρομος των τελευταίων ετών, αχίλλειος πτέρνα του Παναθηναϊκού αποτελεί η αμυντική του γραμμή. Πάνω από όλα χρειάζεται υπομονή και χρόνος.

Όσον αφορά την ΑΕΚ το αν η προοπτική που επέλεξε με την διαγραφή χρεών μέσω της Γ΄ Εθνική και η δυναμική επιστροφή στην Super League με δικό της γήπεδο και έτοιμη ομάδα να πρωταγωνιστήσει ήταν σωστή, αυτό ο χρόνος θα το δείξει. Προς το παρόν, λίγο πριν τους επίσημους αγώνες η ομάδα δεν ικανοποίησε στα φιλικά και έδειξε πως έχει μεγάλα αμυντικά προβλήματα, κάνοντας παραπανίσιες μεταγραφές για την επίθεση! Για να μην βρεθεί η ΑΕΚ προ εκπλήξεως στο τέλος της σεζόν, θα πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα της Football League 2 και να μην σκέφτεται από τώρα την Super League. Χρειάζεται δουλειά και συγκέντρωση.

Όσον αφορά την γενική εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, το μέλλον προβλέπεται να είναι δύσκολο. Και ειδικά από την στιγμή που ούτε φέτος, μετά τον αποκλεισμό της Ξάνθης, του Αστέρα Τρίπολης και του Ατρομήτου, οι μοναδικοί εκπρόσωποι στην Ευρώπη είναι ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο ΠΑΟΚ στο Γιουρόπα Λιγκ, ο κίνδυνος να μην έχουμε ομάδα απευθείας στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης την σεζόν 2015-2016 είναι μεγάλος. Ας ευχηθούμε καλή επιτυχία σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ στην Ευρώπη και να ελπίζουμε Παναθηναϊκός και ΑΕΚ να επιστρέψουν δυνατοί.

Όταν η πραγματικότητα ξεπερνάει την λογική

"Πως ήσουν, πως έγινες" θα μπορούσε να πει κανείς για τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Δύο από τις μεγαλύτερες ελληνικές ομάδες, βρίσκονται στις χειρότερες φάσεις της ιστορίας τους και η σημερινή τους εικόνα δεν αντιπροσωπεύει ούτε στο ελάχιστο την αξίας της φανέλας.

Αρχικά, με αυτό το κάτι που ονομάζεται Παναθηναϊκός που ο κύριος Φερέιρα το βλέπει ως μια ομάδα που αποδίδει σωστά, είναι ένα φάντασμα που ξενερώνει και κουράζει τον Έλληνα φίλαθλο, ακόμα και αυτόν του Ολυμπιακού! Την στιγμή που η ομάδα (δεν) παίζει τραγικό ποδόσφαιρο και ακόμα και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές το "φωνάζουν" πως τίποτα δεν πάει καλά, ο Φερέιρα έχει κάτσει στο συμβόλαιο του και κοροϊδεύει την κοινωνία. Και όχι άδικα αν σκεφτεί κανείς ότι είναι και σε ηλικία "προπονητικής σύνταξης"...

Από την μία είναι λογικό ο κύριος Αλαφούζος να δυσκολεύεται να πάρει την απόφαση για την απομάκρυνση του Ζεσουάλδρο Φερέιρα, καθώς θα πρέπει να του καταβάλει το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ (500.000 ευρώ πέρυσι και φέτος) αλλά και την αποζημίωση! Πράγμα που φαντάζει απίθανο για τις δύσκολες οικονομικές στιγμές που περνάει ο Παναθηναϊκός. Αν το σκεφτεί κανείς καλά όμως το ενδεχόμενο να παραμείνει ο Πορτογάλος μέχρι το 2014, όπου και λήγει το συμβόλαιο του, ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να αποκλειστεί από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κάτι που θα σημάνει την οικονομική καταστροφή του συλλόγου.

Το κεφάλαιο ΑΕΚ είναι κάτι πολύπλοκο. Η χειρότερη πορεία στην ιστορία της. Άμα ένα μικρό παιδάκι άρχισε τώρα να αντιλαμβάνεται τι εστί ποδόσφαιρο, θα ταύτιζε στο μυαλό του την ΑΕΚ σαν μια μικρομεσαία ομάδα που παλεύει για την σωτηρία της. Αν κόψουμε επιτέλους τους ρομαντισμούς, θα καταλάβουμε πως με το να παίζει η Ένωση με μικρά παιδάκια δεν είναι κάτι "γλυκό" και πολλά υποσχόμενο, διότι δεν υπάρχουν υποδομές. Είναι απλά μια κατάντια στην οποία αυτή η ιστορική ομάδα βρέθηκε λόγω λάθος χειρισμών και ανίκανων ανθρώπων, λόγια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν και την πολιτική κατάσταση της Ελλάδας.

Το θέμα είναι πως το βαρέλι της ΑΕΚ δεν έχει πάτο! Και αυτό είναι το ανησυχητικό. Με έναν διόλου κακό προπονητή, τον Έβαντ Λίνεν, και μερικούς παίκτες που όντως ξέρουν μπάλα, είναι κατάντια η ΑΕΚ να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε υψηλές προσδοκίες, αλλά να δυσκολεύεται να διεκδικήσει τρίποντο με οποιονδήποτε αντίπαλο! Στην ήττα με το βαρύ 0-4 από τον Ολυμπιακό, μπορεί να υπήρχαν τα παράπονα για την διαιτησία του Σιδηρόπουλου, αλλά δύσκολα η ομάδα θα γλίτωνε την ήττα. Αντί για 0-4, μπορεί το σκορ να έμενε στο 0-2.

Κλείνοντας, ένας μικρός απολογισμός του πρωταθλήματος. Όσο ο Μήτρογλου βρίσκεται σε φόρμα και ο Ζαρντίμ συνεχίσει να είναι σκληρός, ο Ολυμπιακός δύσκολα θα χάσει την πρώτη θέση. Ο ΠΑΟΚ για να διεκδικήσει επάξια το πρωτάθλημα, πρέπει να δημιουργήσει ένα εκτός έδρας σερί και ο Αθανασιάδης να συνεχίσει να ματώνει το πλεκτό. Με τον Ελευθερόπουλο προπονητή να διατηρεί το εξαιρετικό ομαδικό κλίμα, ο Πανιώνιος θα τερματίσει στη 5άδα. Σωτήρας ο Καραγκούνης, όχι μόνο του Ατρομήτου αλλά και του Μπάγεβιτς. Στα θετικά η επιστροφή του Παύλου Δερμιτζάκη στον Πανθρακικό. Μεγάλες απογοητεύσεις Παναθηναϊκός και ΑΕΚ.  

Άραγε ο Panathinaikos θα ξυπνήσει τον Παναθηναϊκό?

Για πρώτη φορά την φετινή σεζόν χθες είδαμε κάτι από Παναθηναϊκό. Όχι ότι ήταν μια εικόνα που άφησε ανοιχτά στόματα, αλλά ήταν μια εικόνα από το κάτι που μπορεί να κάνει η ομάδα και παράλληλα μια τόνωση ψυχολογίας.

Το πρώτο ημίχρονο και κυρίως τα πρώτα 20' ήταν τα γνωστά καταστροφικά σημεία του Παναθηναϊκού. Ο λίγος κόσμος του ΟΑΚΑ που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να αποδοκιμάσει, η ξαφνική φυγή του Κατσουράνη, η άσχημη ψυχολογία, το άγχος για ένα καλό αποτέλεσμα και ο αγώνας απέναντι σε μια ομάδα επιπέδου Τότεναμ, συνετέλεσαν για ένα πολύ άσχημο ξεκίνημα.

Στην επανάληψη, η ομάδα παρουσίασε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο με πάθος, συνεχές τρέξιμο και ασταμάτητο μαρκάρισμα. Ο Παναθηναϊκός κέρδιζε χώρους και μετά την ισοφάριση του Τοτσέ στο 75' από την απίστευτη ασίστ του Σεϊταρίδη, έπαιζε το παιχνίδι του χωρίς άγχος και με έναν αέρα που του επέτρεπε να κυνηγήσει το κάτι παραπάνω.

Το ότι απέναντι σε μια τέτοια ομάδα ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε μια αρκετά καλή εμφάνιση, δεν σημαίνει πως θα συνεχίσει έτσι και ούτε το ότι θα αγωνίζεται έτσι και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σίγουρα οι παίκτες θα πρέπει να έχουν ως βάση την χθεσινή απόδοση για να αποδείξουν ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Σε ατομική απόδοση, ο πάντα σταθερός Καρνέζης, η πολύ καλή παρουσία του νεαρού Τριανταφυλλόπουλου που απέδειξε πως εκτός από ταλέντο έχει και τσαγανό, ορισμένες καλές στιγμές του Βιτόλο και φυσικά... οι καλύτεροι Σεϊταρίδης και Τοτσέ. MVP ο Γιούρκας, ο οποίος δείχνει πως ακόμα και αν πιάνει μέτρια στάνταρ είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ για την θέση του δεξιού ακραίου μπακ. Όσο για τον Τοτσέ, 2 χρόνια τώρα είναι η πρώτη φορά που τρέχει και μαρκάρει τόσο πολύ! Στα αρνητικά, η χαμηλή απόδοση που έπιασε ο Χριστοδουλόπουλος και ο... τραγικός Ζέκα.

Κατά τα άλλα, φάνηκε πως μετά την αποχώρηση του Κατσουράνη και τις ομιλίες του Αλαφούζου να πιάνουν τόπο, η ομάδα ήταν πιο... συμμαζεμένη και πειθαρχημένη. Ήταν ένας αγώνας εκτός γηπέδου, που κέρδισαν οι Αλαφούζος και Φερέϊρα.

Τέλος μια προσωπική άποψη. Δεν λέω, καλή ομάδα η Τότεναμ και με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές. Αλλά δυσκολεύομαι να καταλάβω πως κέρδισε την Γιουνάιτεντ μέσα στο Μάντσεστερ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.

Οι ευθύνες του Κατσουράνη για την κατάσταση του Παναθηναϊκού

Πολλοί παραξενεύτηκαν, αρκετοί το θεωρούσαν αναμενόμενο. Ήταν τελικά να ήταν θέμα χρόνο το διαζύγιο με τον Παναθηναϊκό. Ο Κατσουράνης είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και βασικά λίγο... περίεργο.

Οι "κατηγορίες" που βαραίνουν τον Κατσουράνη είναι η αδιαφορία στον αγωνιστικό χώρο, η απειθαρχία και η δημιουργία κλίματος εναντίον του Φερέϊρα. Ίσως να προκαλεί απορίες το γεγονός το ότι μια διοίκηση ή ένας προπονητής δεν μπορούν να επιβληθούν σε έναν παίκτη. Το θέμα όμως είναι πιο βαθύ. Επί εποχής Χενκ Τεν Κάτε, ο οποίος δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, ο Παναθηναϊκός είχε μια εξαιρετική ομάδα, όμως σιγά σιγά παρατηρούταν έλλειψη πειθαρχίας. Ο Ολλανδός έφυγε στα μέσα της σεζόν 2009-2010 και στην θέση του ήρθε ο Νίκος Νίοπλιας, ο οποίος κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο, με την έτοιμη ομάδα του Τεν Κάτε. Την σεζόν το ίδιο έργο, αρχίζει μια περίεργη κατάσταση από τα αποδυτήρια, ο Νίοπλιας φεύγει αρχές του 2011, για να έρθει εν τέλει ο Ζεσουάλδο Φερέϊρα.

Επί θητείας Κατσουράνη στον Παναθηναϊκό, έχουν περάσει 3 προπονητές (Τεν Κάτε, Νιόπλιας, Φερέϊρα) και 5 πρόεδροι (Πατέρας, Κωνσταντόπουλος, Βεκρής, Γόντικας, Αλαφούζος). Χωρίς να χρειαστεί να πάρει κάποιος θέση στο θέμα, φαίνεται ξεκάθαρα από τους αριθμούς και τα γεγονότα πως υπήρχε κάποιο πρόβλημα.

Ο Γιάννης Αλαφούζος πήρε ένα ρίσκο για να ταρακουνήσει την ομάδα, θέλοντας παράλληλα να δείξει πως θα κάνει ότι χρειαστεί για το καλό του Παναθηναϊκού. "Τελειώνοντας" ακόμα και τον αρχηγό της ομάδας, εφόσον φανεί πως το άτομο που αντιπροσωπεύει την εικόνα του συλλόγου, είναι λανθασμένο. Σωστό ρίσκο μεν, χρονικά δύσκολο δε. Ίσως ήταν λάθος να γίνει αυτό μια μέρα πριν τον σημαντικό αγώνα με την Τότεναμ. Αυτό θα το δούμε σε λίγες ώρες. Στηρίζει τον Φερέϊρα και το δείχνει με κάθε τρόπο.

Το ότι ο Ζεσουάλδο Φερέϊρα μένει, θα φανεί στους επόμενους αγώνες αν η κίνηση αυτή είναι σωστή. Ότι υπάρχει έλλειψη πειθαρχίας φέτος, είναι ξεκάθαρο. Μπορεί να μην ήταν απαραίτητο να φύγει ο Κατσουράνης ή ο Φερέϊρα, μπορεί και οι 2 να χρειαζόταν να φύγουν. Μένει να δούμε τις αντιδράσεις του Πορτογάλου και το πόσο δυνατός μπορεί να γίνει μετά και την φυγή Κατσουράνη.

Η απόφαση αυτή πάρθηκε σε ένα κομβικό και... έξυπνο σημείο. Το νέο συμβόλαιο του Κατσουράνη προέβλεπε ένα μπόνους 600.000 ευρώ άμα έπιανε ένα συγκεκριμένο όριο αγώνων (15-20 αν θυμάμαι καλά). Οπότε το σκεπτικό είναι το εξής, γιατί να δοθούν αυτά τα λεφτά σε έναν παίκτη που δεν βοηθάει και προκαλεί κακό στην ομάδα?

Επίσης, η χρονική στιγμή είναι λίγο καταστροφική για τον Κατσουράνη. Μέχρι τον Ιανουάριο δεν μπορεί να βρει ομάδα. Και ο κανόνας του Φερνάντο Σάντος στην Εθνική Ελλάδος, είναι πως δεν καλεί παίκτες χωρίς ομάδα. Ανάλογα με την απόφασή του, θα φανεί και το γεγονός αν θα επιβεβαιωθούν και οι φήμες περί κλίκας και φιλίας στην Εθνική ομάδα.

ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός πάει να σώσει μια επικοινωνιακή ήττα με την φυγή του Καραγκούνη. Το καλοκαίρι, αντί να κρατήσει την σημαία της ομάδας του πάθους και της αγωνιστικότητας με ελάχιστα χρήματα και λόγω της απόφασης του Φερέϊρα, κράτησε τον ακριβό Κατσουράνη των προβλημάτων, που τελικά αποχωρεί λίγο καιρό αργότερα κακήν-κακώς από την ομάδα.

ΥΓ2: Ο Αλαφούζος είπε πως είναι προβληματισμένος και από 2-3 ακόμα παίκτες. Χωρίς κάποια πληροφόρηση, αλλά με καθαρά προσωπική πρόβλεψη, χρίζω φαβορί κάποιους από τους Σπυρόπουλο, Μπουμσόνγκ, Βύντρα, Χριστοδουλόπουλο και Τοτσέ. 

Μετά από σένα το χάος, μετά από σένα το τίποτα... ή μήπως ο Βγενόπουλος?

Αν μη τι άλλο, η χθεσινή μέρα αποτελεί ιστορική και για τον Παναθηναϊκό και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ανακοίνωσε την αποχώρηση της οικογένειας του από την "Πράσινη" ΠΑΕ, ύστερα από 32 ολόκληρα χρόνια. Κάποια στιγμή θα γινόταν... δεν πήγαινε άλλο. Και δεν το λέω για την διοικητική ισορροπία του Παναθηναϊκού, αλλά και για τον ίδιο τον Τζίγκερ...

Από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας, μέχρι και την πολυμετοχικότητα, του ασκήθηκε κριτική περί συντηρητικής διοίκησης. Η αλήθεια είναι πως πολλά λεφτά για μεταγραφές δεν έβαλε. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός πως επί εποχής Τζίγκερ, ο Παναθηναϊκός δεν είχε χρέη ούτε... 1 ευρώ.

Σε αυτά τα 11 χρόνια παρουσίας του Γιάννη Βαρδινογιάννη, ο ΠΑΟ πέτυχε σημαντικές επιτυχίες στην Ευρώπη, αλλά οι τίτλοι που κατέκτησε ήταν μόλις 2 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα, μαζί με αυτά της πολυμετοχικότητας. Πάντα το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Πως να μην αρχίσουν τα όργανα όταν οι οπαδοί της ομάδας δεν πανηγυρίζουν και βλέπουν τον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό, να μαζεύει όλα τα πρωταθλήματα...

Μιας και η εποχή Βαρδινογιάννη έφτασε στο τέλος της, μπορούμε πλέον να έχουμε ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα. Δεν θα αναφερθώ τόσο αναλυτικά στον "Καπετάνιο" Γιώργο Βαρδινογιάννη, όσο στον Γιάννη. Πέραν των

ιστορικών επιτυχιών σε Ελλάδα και Ευρώπη και των ονομάτων που έφερε στην Ελλάδα για χάρη των "Πρασίνων", του πιστώνεται το γεγονός ότι διέλυσε τη ναζιστική οργάνωση των οπαδών του συλλόγου. Και φυσικά μην ξεχνάμε την κατασκευή του προπονητικού κέντρου της Παιανίας!

Ο Τζίγκερ μπορεί να μην ήταν αρεστός στην πλειοψηφία των οπαδών, αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι ήταν ένας φιλότιμος και έντιμος επιχειρηματίας, άσχετα άμα δεν κατάφερε να βοηθήσει πολύ. Επαναλαμβάνω, μπορεί το μοντέλο διοίκησης που έτρεξε να μην έφερε πολλά αποτελέσματα, αλλά ο σύλλογος δεν είχε χρέη!

Δύο πολύ σημαντικές ενέργειες του Γιάννη Βαρδινογιάννη ήταν η προώθηση της ιδέας της αναβάθμισης του ελληνικού ποδοσφαίρου με την δημιουργία της Super League και η άλλη μεγάλη κίνηση του και μάλιστα ιστορική ήταν η δημιουργία της πολυμετοχικότητας το 2008, στην οποία συνέβαλαν οι Βγενόπουλος, Πατέρας και αφοί Γιαννακόπουλοι.

3 χρόνια μετά οι Βγενόπουλος και Πατέρας κρέμασαν τον Παναθηναϊκό και τον άφησαν στο έλεος του γκρεμού. Σύμφωνα με τον Βαρδινογιάννη, ο Πατέρας δεν έκανε άσχημη μεταχείριση, αλλά ο Βγενόπουλος την ώρα της μεταβίβασης των μετοχών έγινε καπνός. Επίσης, για τα χρέη της ομάδας πιστώνει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στον Κώστα Αντωνίου!

Και τώρα? Τώρα το χάος, με τον κίνδυνο του πρωτοδικείου να παραμονεύει. Πέρυσι ο Δομάζος είχε δηλώσει πως ο Βγενόπουλος θα επιστρέψει για να πάρει όλο τον Παναθηναϊκό, μόλις αυτός φτάσει στο απροχώρητο και ο Βαρδινογιάννης αποτελέσει παρελθόν. Σήμερα, περίπου ένα χρόνο μετά, δημοσίευμα φέρνουν τον Αντρέα Βγενόπουλο να επιστρέφει για να σώσει την ομάδα! Ο χρόνος θα δείξει.

Προφήτης Μίμης...

Το αποτέλεσμα μιας βαριάς αρρώστιας... είναι ο θάνατος

Χωρίς καμία υπερβολή και με το χέρι στην καρδιά, ομολογώ πως ο Παναθηναϊκός των ημερών μας είναι ο χειρότερος τα τελευταία 20 χρόνια. Ψέμα? Δεν νομίζω πως δεν θα συμφωνήσει κάποιος. Σκληρό? Η αλήθεια πάντα πονάει.

Μετά και τον χθεσινό αποκλεισμό από την Μακάμπι από τους ομίλους του Europa League, η ομάδα για πρώτη φορά δεν θα αγωνιστεί στην Ευρώπη. Ο λόγος? Από που να αρχίσουμε... Αποτέλεσμα? Η ομάδα να βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής!

Ο Παναθηναϊκός είναι άρρωστος. ΠΟΥΘΕΝΑ δεν είναι υγιής αυτή την στιγμή. Και σε διοικητικό και σε αγωνιστικό και σε προπονητικό και σε οπαδικό επίπεδο! Η κρίση αυτή δύσκολα θα τελειώσει. Πάντως για να λέμε του στραβού το δίκιο, για την εικόνα που μας έχει παρουσιάσει η ομάδα δεν φταίει μόνο ο προπονητής. Το πρόβλημα ξεκινάει από την διοίκηση. Την ποιά? Συγνώμη το ξέχασα, δεν υπάρχει διοίκηση. Μόνο 2-3 άτομα προσπαθούν να κρατήσουν όρθιο το "μαγαζί". Πολλοί κατηγορούν τον Δημήτρη Γόντικα. Ο Γόντικας όμως προσπαθεί... Φανταστείτε να μην υπήρχε ούτε αυτός! Το μεγάλο λάθος του καλοκαιριού έγινε με την περίπτωση της πώλησης του Τζιμπρίλ Σισέ. Όλοι περίμεναν να πουληθεί και μετά να κάνουν τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Και ορισμένα χρήματα να μπουν στα ταμεία για να μειωθεί το έλλειμμα βεβαίως βεβαίως... Ο Σισέ θα πουληθεί κάποια στιγμή στην Λάτσιο, η ομάδα θα πάρει 6 εκατομμύρια και από εκεί και πέρα αρχίζουν να έρχονται κάποιοι παίκτες-επιλογές του Φερέιρα. Ο τελευταίος (μέχρι τώρα), Ο Ζέκα, ήρθε μια εβδομάδα πριν τον αγώνα με την Οντένσε! Πως να προετοιμάσεις ομάδα για επίσημους αγώνες, που είναι κρίσιμοι για την επιβίωσή σου, όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις? Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Οντένσε και φαίνεται πως τελικά ο Σισέ πουλήθηκε με... 0 ευρώ.

Το χειρότερο είναι πως η διοίκηση είχε δεδομένα τα 5 ευρωπαϊκά εκατομμύρια! Τώρα το έλλειμμα ανέρχεται στα 19 εκατομμύρια ευρώ!

Λέμε για διοίκηση και προπονητή, αλλά να πούμε και για τους παίκτες. Ο Τζόρβας ψυχολογικά δεν ήταν καλά και δεν μπορούσε να συνεχίσει. Ευτυχώς το παιδί γλύτωσε από την αρρώστια και θα πάει να παίξει βασικός στην Παλέρμο! Η άμυνα δεν περιγράφεται, το κέντρο έχει τρύπες, ο Κατσουράνης "τελείωσε", ο Καραγκούνης ούτε με αίτηση δεν βλέπει ενδεκάδα λόγω Φερέιρα, ο Λέτο παίρνει την μπάλα και απλά προχωράει, ο Νίνης δεν βγάζει το περίφημο ταλέντο του στο γήπεδο, ο Σιμάο έχει φύγει από την ομάδα και δεν το ξέρει και ο Πετρόπουλος δεν παίζει επειδή ήρθε κάποιος Τοτσέ!

Το χειρότερο χθες ήταν τα επεισόδια Η βαριά καμπάνα από την UEFA έρχεται και ο Παναθηναϊκός δεν έχει λεφτά. Θα προχωρήσει σε στάσεις πληρωμών.

Κράζουμε, κράζουν, κράζονται αλλά χθες είδα περισσότερο κόσμο στο γήπεδο από ότι περίμενα. Θέλω να προσθέσω κάτι. Μην γελιόμαστε, ο πήχης έχει πέσει. Οι οπαδοί της ομάδας πρέπει να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα και να μην ξεπερνάνε τα όρια. Λένε πως κατάντησε έτσι η ομάδα... έχουν δίκιο, είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Αλλά με επεισόδια και οργή δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα! Χρειάζεται υπομονή και επιμονή.

Πριν είχα μια συζήτηση με τον "Στόπερ" της Sfirixtra News. Του είπα για την Μπορούσια Ντόρτμουντ που την σεζόν 1996-1997 κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ και την επόμενη χρονιά υποβιβάστηκε, αγωνιστικά, στην δεύτερη κατηγορία Γερμανίας! Πέρυσι η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα και φέτος έχει μια πολύ καλή ομάδα που ενδεχομένως να πρωταγωνιστήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Φανταστείτε οι οπαδοί της ομάδας να είχαν την συμπεριφορά των οπαδών του Παναθηναϊκού... Δεν θα υπήρχε πλέον η Ντόρτμουντ. Πρέπει να είναι όλοι ενωμένοι και να προσπαθήσουν όλοι μαζί. Διότι τα χειρότερα έρχονται...

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, εξέδωσε ανακοίνωση με βάση την οποία ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να αντιμετωπίσει άμεσα την οριστική του διάλυση, οδηγούμενος στο Πρωτοδικείο, κάτι που σήμερα δεν φαντάζει πλέον καθόλου απίθανο!!!

Τελικά ο Κώστας Κατσουράνης είχε δίκιο... Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της ομάδας δήλωσε πως φέτος θα τρίβουμε τα μάτια μας. Έτσι είναι! Δεν μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου με αυτά που βλέπω!

Το έκτο αστέρι περνάει από την Βαρκελώνη!

Ο πρώην πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός θα δώσει το παρών σε ακόμα ένα Final-4της Ευρωλίγκας και θα διεκδικήσει τον έκτο τίτλο του. Για να φτάσει ως εδώ χρειάστηκε να “εκθρονίσει” την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπαρτσελόνα και έτσι οι Καταλανοί δεν έχουν το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον τίτλο του πρωταθλητή μέσα στο σπίτι τους! Οι αγώνες είναι προγραμμ

ατισμένοι στις 6 και 8 Μαΐου. Μέχρι τότε, πάνε να δούμε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν αυτή την σπουδαία διοργάνωση…

Τι εστί Euroleague

Η Ευρωλίγκα είναι η σπουδαιότερη Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μπάσκετ και αναδεικνύεται μέσω της τελικής φάσης, του Final-4. Διοργανώνεται από την ULEB, την ένωση των ευρωπαϊκών επαγγελματικών ομάδων μπάσκετ.Οι παλαιότερες ονομασίες της διοργάνωσης είναι Κύπε

λλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης ή Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Συλλόγων και διοργανώτρια αρχή ήταν η FIBA Europe, στην οποία έχει διατελέσει πρόεδρος ο Γιώργος Βασιλακόπουλος . Το 2000 επήλθε ρήξη ανάμεσα στην ULEB, η οποία εκπροσωπούσε τις περισσότερες μεγάλες ομάδες, και της FIBA που εκπροσωπούσε τις εθνικές ομοσπονδίες, με αποτέλεσμα την περίοδο 2000-01 να διεξαχθούν δύο διοργανώσεις: μία υπό την αιγίδα της πρώτης (Ευρωλίγκα, νικήτρια η Βίρτους Μπολόνια) και μία υπό την αιγίδα της δεύτερης (Σουπρολίγκα, νικήτρια η Μακάμπι Τελ Αβίβ). Αμφότεροι θεωρούνται ισότιμα πρωταθλητές Ευρώπης για το 2001.

Στην συνέχεια η FIBA κατήργησε τη Σουπρολίγκα. Έτσι, από την περίοδο 2001-02 κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική αποτελεί αποκλειστικά η Ευρωλίγκα, ενώ είναι σε

προχωρημένο στάδιο οι συζητήσεις για την επανένωση των δύο ομοσπονδιών.

Ρετρό…

Η διοργάνωση ξεκίνησε την περίοδο 1957-58 με την ονομασία Κύπελλο Πρωταθλητριών, σύμφωνα με το σύστημα διεξαγωγής της αντίστοιχης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, της ΟΥΕΦΑ. Μέχρι το 1990-91 μετείχαν μόνο οι πρωταθλήτριες ομάδες κάθε χώρας. Από την επόμενη περίοδο, άρχισαν να προστίθενται δευτεραθλήτριες ή και τριταθλήτριες ομάδες από τις προηγμένες χώρες, όσον αφορά θέματα μπάσκετ, με αποτέλεσμα η διοργάνωση να αλλάξει. Το 1996-97 καταργήθηκαν οι προκριματικοί νοκ - άουτ αγώνες και η πορεία των ομάδων ξεκινάει κατευθείαν από την αρχική φάση των ομίλων, με μοναδικό μειονέκτημα της νέας μορφής, να είναι το γεγονός ότι οι χώρες, στις οποίες το άθλημα δε γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη, έχασαν το δικαίωμα συμμετοχής.

Ακόμη ένα χαρακτηριστικό των πρόσφατων διοργανώσεων, είναι το γεγονός ότι υπήρχε δέσμευση κλειστών συμβολαίων ανάμεσα στην ULEB και κάποιους συλλόγους που θεωρούνται ιδιαίτερα «εμπορικοί». Αυτό σημαίνει ότι κάποιες ομάδες έχουν δικαίωμα συμμετοχής ασχέτως των επιδόσεών τους στα εθνικά πρωταθλήματα. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί και με ελληνικούς συλλόγους. Ολυμπιακός και ΑΕΚ έχουν στο παρελθόν αγωνισθεί στην Ευρωλίγκα, ενώ δεν είχαν καταταγεί σε υψηλή θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου.

Την περιόδο 1965-1966 δοκιμάστηκε για πρώτη φορά η διαδικασία Final Four ανάμεσα στις τέσσερις ομάδες που θα έφταναν στη φάση των ημιτελικών, σύμφωνα με την διεξαγωγή του αμερικανικού κολλεγιακού πρωταθλήματος. Πολύ γρήγορα όμως, η ιδέα αυτή εγκαταλείφθηκε και επανήλθε την περίοδο 1987-88 και έχει καθιερωθεί έως και σήμερα. Μοναδική εξαίρεση υπήρξε το 2001, όταν η διοργάνωση της FIBA περιελάμβανε final four, ενώ η αντίστoιχη της ULEB όχι.

Οι ονομασίες της Ευρωλίγκας από την καθι

έρωσή της ως σήμερα:

§ 1957-58 έως 1990-91: Κύπελλο Πρωταθλητριών (διοργάνωση FIBA)

§ 1991-92 έως 1995-96: Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (διοργάνωση FIB

A)

§ 1996-97 έως 1999-00: Ευρωλίγκα (διοργάνωση FIBA)

§ 2000-01: Σουπρολίγκα (διοργάνωση FIBA), Ευρωλίγκα (διοργάνωση ULEB)

§ 2001-02 έως σήμερα: Ευρωλίγκα (διοργάνωση ULEB)

Οι κατακτήσεις

Ομάδα	Κυπ.	Φιν.	Χρο νιές κατάκτησης
Ρεά λ Μαδρίτης	8	6	1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 197 8, 1980, 1995
ΤΣΣΚΑ Μόσχας	6	5	1961, 1 963, 1969, 1971, 2006, 2008
Μακάμπι Τελ Αβίβ	5	8	1977, 1981, 2001, 2004, 2005
Παλακανέστρο Βαρέζε	5	5	1970 , 1972, 1973, 1975, 197 6
Παναθηναϊκός	5	1	1996, 2000, 2002, 2007, 2009
Ολίμπια Μιλάνου	3	2	1966, 1987, 1988
ΑΣΚ Ρίγα	3	1	1958, 1959, 1960
Κ.Κ. Σπλιτ	3	1	1989, 1990, 1991
Μπαρτσελόνα	2	5	2003, 2010
Βίρτους Μπολόνια	2	3	1998, 2001
Παλακενέστρο Καντού	2	–	1982, 1983
Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ	2	–	1985, 1986
Ολυμπιακός	1	3	1997
Ντιναμό Τιφλίδας	1	1	1962
Χοβεντούτ Μπανταλόνα	1	1	1994
Ζαλγκίρις Κάουνας	1	1	1999
Μπόσνα Σαράγεβο	1	–	1979
Βίρτους Ρόμα	1	–	1984
Παρτιζάν Βελιγραδίου	1	–	1992
Λιμόζ	1	–	1993
Ακαντέμικ Σόφιας	–	2	—
Σπάρτακ Μπρνο	–	2	—
Παλακανέστρο Τρεβίζο	–	2	—
Σ. Μπασκόνια (Κάχα)	–	2	—
Σλάβια Πράγας	–	1	—
ΑΕΚ	–	1	—
Φορτιτούντο Μπολόνια	–	1	—

Οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη: Την αρχή η ΑΕΚ, τους τίτλους ο Παναθηναϊκός

Οι συμμετοχές

Σύλλογος	Συμμ.	Χρονιές
Παναθηναϊκός	31	1962, 1963, 1968, 1970, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978, 1981, 1982, 1983, 1985, 1994, 1995,1996, 1997, 1999, 2000, 20011, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011
Ολυμπιακός	22	1961, 1977, 1979, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011
ΑΕΚ	14	1959, 1964, 1965, 1966, 1967, 1969, 1971, 1998, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006
Άρης	12	1980, 1984, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 19 92, 2007, 2008, 20102
ΠΑΟΚ	7	1960, 1993, 1995, 1998, 1999, 2000, 2001
Ηρακλής	2	1996, 20011
Πανιώνιος	2	1997, 2009
Περιστέρι	2	2001, 2002
Μαρούσι	2	2010, 20113
Πανελλήνιος	1	1958

Οι τίτλοι μας

Ομάδα	Θέση
	Πρωταθλητής	Φιναλίστ	3η θέση	4η θέση / Ημιτελικός1
Παναθηναϊκός	1996, 2000, 2002, 2007, 2009	20012	1994, 199 5, 2005	1972
Ολυμπιακός	1997	1994, 1995, 2010	1999	2009
ΑΕΚ	—	1998	—	1966, 2001
Άρης	—	—	1989	1988, 1990
ΠΑΟΚ	—	—	1993	—

Καλή επιτυχία στον Παναθηναϊκo

Στις 6 Μαΐου ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει στον ημιτελικό την Ιταλική Σιένα, του Νίκου Ζήση, η οποία απέκλεισε την προηγούμενη φάση τον Ολυμπιακό. Την ίδια μέρα η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη θα αγωνιστεί με την μισητή, για την Βαρκελώνη, Ρεάλ Μαδρίτης με σκοπό να κερδίσει το εισιτήριο για τον τελικό στις 8 Μαΐου. Σίγουρα πρόκειται για μεγάλες ομάδες, τις οποίες ο Παναθηναϊκός πρέπει να… τις σεβαστεί και όχι να τις φοβηθεί! Όλα δείχνουν πως το έκτο αστέρι για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς περνάει από την πρωτεύουσα της Καταλονίας…

(Οι πληροφορίες και οι πίνακες στατιστικών είναι από wikipedia.org)