Football Analysis: Κεφάλαιο Παναθηναϊκός

Μεγάλο σοκ αποτέλεσε η εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από τον Πανθρακικό στο 500ό ματς του Τριφυλλιού στη Λεωφόρο από καταβολής Α' Εθνικής. Όπως δήλωσε και ο Γιάννης Αναστασίου στη συνέντευξη τύπου μετά την λήξη του αγώνα, μετά από κάθε ήττα είναι εύκολο να πει κανείς τι έφταιγε και τι δεν έφταιγε, αναλαμβάνοντας παράλληλα και την ευθύνη για την επιλογή ορισμένων παικτών. Δεν βγάζει κανείς όμως συμπεράσματα μόνο από το χθεσινό παιχνίδι, αλλά μετά από 8 αγωνιστικές μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για την εικόνα των παικτών. Ας ανοίξουμε λοιπόν το "μαύρο κουτί" της ομάδας και ας αναλύσουμε ξεχωριστά κάθε παίκτη που έχει αγωνιστεί στο φετινό ταπεινό ελληνικό μας πρωτάθλημα:

Στέφανος Καπίνο (8 συμμετοχές): Ποιος νέος 19 ετών δεν θα ήθελε να αποτελεί τον βασικό τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού; Μεγάλη η τιμή για τον Στέφανο Καπίνο, αλλά αυτό φυσικά οφείλεται και στο ταλέντο του. Εξαιρετικός τερματοφύλακας ο μικρός, κάτι που φάνηκε και τα τελευταία δύο χρόνια, όταν κλήθηκε να βοηθήσει την ομάδα. Βέβαια, θα έλεγε κανείς πως φέτος διανύει περίοδο ντεφορμαρίσματος, αλλά το.. "κακό" είναι πιο βαθύ, καθώς δεν είναι και λίγο ένας νεαρός παίκτης να γνωρίζει πως θα αποτελέσει τον βασικό τερματοφύλακα της ομάδας για όλη την σεζόν, την στιγμή που βρισκόταν προ των πυλών της Νάπολι. Μακροπρόθεσμα πάντως είναι κάτι που θα τον βοηθήσει να ωριμάσει και διαθέτει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες που έχει εξάγει ο Παναθηναϊκός.

Νίκος Μαρινάκης (6 συμμετοχές): Η ευχάριστη έκπληξη του φετινού Παναθηναϊκού. Από την στιγμή που και ο Γιούρκας Σεϊταρίδης αποχώρησε από την ομάδα και τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο να αποδεικνύεται ανέτοιμος ακόμα για τον Παναθηναϊκό, ο Αναστασίου έδωσε την ευκαιρία στον 20χρονο Μαρινάκη, ο οποίος την έπιασε από τα μαλλιά και πήρε την φανέλα βασικού σπίτι του. Αρκετά καλός στα ανασταλτικά και επιθετικά του καθήκοντα, δείχνει ωριμότητα και ηρεμία από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Έχοντας δύο ασίστ, φαίνεται πως διαθέτει και σέντρα και άμα συνεχίσει την καλή του δουλειά, θα αποτελέσει ακόμα μια πηγή δημιουργίας φάσεων για την ομάδα.

Νάνο (8 συμμετοχές): Σίριαλ είχε αποτελέσει η μεταγραφή του από την Πονφεραντίνα, Β' κατηγορίας Ισπανίας. Τον περίμενε πως και πως ο Αναστασίου για το αριστερό άκρο της άμυνας, ωστόσο δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά ορισμένες φορές φαίνεται χρήσιμος. Στα θετικά του το γεγονός ότι προωθείτε, στα αρνητικά του ότι ξεχνιέται στα γυρίσματα του και το ότι δεν διαθέτει καλή σέντρα. Πιστώνεται το πρώτο γκολ της σεζόν για τον Παναθηναϊκό, ενώ θα μπορούσε να δοκιμαστεί και την εκτέλεση στημένων φάσεων.

Διαμαντής Χουχούμης (1 συμμετοχή): Έχοντας αγωνιστεί μόλις μία φορά φέτος δεν μπορούμε να πούμε και πολλά, ωστόσο από τις περσινές 8 συμμετοχές του προκύπτει το συμπέρασμα πως είναι ταλαντούχος, έχοντας μάλιστα καλή σέντρα, αλλά χρειάζεται βελτίωση για να κερδίσει την θέση του Νάνο. Έχει όλο τον χρόνο μπροστά του για να τα καταφέρει, ενώ ένας ενδεχόμενος δανεισμός του τον Ιανουάριο σε ομάδα της Σούπερ Λίγκας ίσως να βοηθούσε.


Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (7 συμμετοχές): Αποτελεί δικαίως έναν από τους δύο βασικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού. Αν και 19 χρονών, είναι αρκετά καλός, δεν δείχνει το άγχος ενός μικρού, έχοντας μάλιστα πολλά περιθώρια βελτίωσης ακόμα. Μπορεί μάλιστα να βγάλει και την μπάλα μπροστά και ενδεχομένως να αποτελεί τον ποιοτικότερο αμυντικό της ομάδας. Με λίγη δουλεία ακόμα στα μαρκαρίσματα μέσα στην μεγάλη περιοχή, θα γίνει ακόμα καλύτερος. Ήδη ορισμένες ομάδες του εξωτερικού τον παρακολουθούν και έχουν προσθέσει το όνομα του στην λίστα τους.

Γκόρντον Σίλντενφελντ (6 συμμετοχές): Σπουδαία προσθήκη για την ομάδα ο Κροάτης αμυντικός. Αποτελεί τον έτερο βασικό αμυντικό της ομάδας, προσθέτοντας εμπειρία και δύναμη. Ωστόσο δεν είναι τόσο καλός, όσο τον είδαμε πέρυσι στον ΠΑΟΚ, και σίγουρα ο Γιάννης Αναστασίου περιμένει αρκετά παραπάνω από τον ίδιο. Στα αρνητικά του η ταχύτητα του και το γεγονός ότι μερικές φορές χάνεται. Άμα αποβάλει το αδικαιολόγητο άγχος που παρουσιάζει ορισμένες φορές, θα γίνει ο βράχος της άμυνας.

Σπύρος Ρισβάνης (4 συμμετοχές): Ο 19χρονος κεντρικός αμυντικός φαίνεται πως αποτελεί την πρώτη εναλλακτική λύση για το κέντρο της άμυνας. Καλός στο ψηλό παιχνίδι και ικανός να απελευθερώσει την ομάδα από το ψηλό πρέσιγνκ, καθώς έχει δείξει πως διαθέτει και ντρίπλα. Χρειάζεται ακόμα περισσότερη βελτίωση για να μπορεί να αγωνιστεί βασικός και επίσης πρέπει να αποκτήσει και μυική μάζα, διότι παραείναι λεπτός και αδύναμος για το ύψος του και την θέση του. Με σωστή διαχείριση από το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού θα βοηθήσει σημαντικά στο μέλλον.


Γιώργος Κουτρουμπής (3 συμμετοχές): Αποκτήθηκε με εισήγηση του Αναστασίου για να αποτελέσει τον παρτενέρ του Σίλντενφελντ στο κέντρο της άμυνας. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχει πείσει και ούτε είναι και τόσο σταθερός, οπότε είναι και δικαιολογημένη η τοποθέτηση του Τριανταφυλλόπουλου στην θέση του. Δεν έχει σχέση με τον Κουτρουμπή που είδαμε πέρυσι στην ΑΕΚ, κάτι δεν είναι υπερβολή και ας είναι μόλις 22 ετών, καθώς έβγαλε μια σεζόν βασικός.

Νταβίντ Μέντες (6 συμμετοχές): Η χειρότερη φετινή μεταγραφή της ομάδας, από άποψη προσδοκιών. Υποτίθεται ότι ο Αναστασίου θα έχτιζε τον άξονα της ομάδας πάνω στον 31χρονο αμυντικό μέσο, ο οποίος παρόλα αυτά στα περισσότερα παιχνίδια του είναι κάκιστος. Για την εμπειρία του δεν έχει βοηθήσει σχεδόν καθόλου τον Παναθηναϊκό, δεν κλείνει τις τρύπες στους χώρους, ενώ ούτε στο δημιουργικό κομμάτι έχει κάνει κάτι αξιόλογο παρόλο που φημίζεται για την κάθετη πάσα του και επίσης του λείπουν τα τρεξίματα. Είναι δεδομένο πως οι άνθρωποι του Τριφυλλιού περιμένουν πολλά περισσότερα από τον Ολλανδό.

Τάσος Λαγός (7 συμμετοχές): Εξαιρετική η περίπτωση του Λαγού για τον Παναθηναϊκό. Το γεγονός ότι στο τελευταίο φιλικό πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, αλλά και στον αγώνα της πρεμιέρας με τον Παναιτωλικό φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού λόγω της απουσίας του Ζέκα, ξαφνικά τον ωρίμασε κάτι που φάνηκε και από την παρουσία του στο γήπεδο, χωρίς να αφήσει να φανεί ότι είναι ένας αναπληρωματικός 21χρονος παίκτης. Σε όσα παιχνίδια ειδικά ξεκίνησε βασικός βοήθησε σημαντικά στον άξονα και, κατά προσωπική άποψη, αξίζει την θέση του βασικού αμυντικού χαφ, σε αντίθεση με τον Μέντες που με τις εμφανίσεις του κρίνεται... κατώτερος.

Χοσέ Ζέκα (7 συμμετοχές): Δεν έχει ξεκινήσει καλά την σεζόν ο νέος πλέον αρχηγός του Παναθηναϊκού. Βέβαια, είναι εμφανή τα σημάδια βελτίωσης του στην τρίτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό. Ενδεχομένως να μην ήταν ψυχολογικά έτοιμος για να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού της ομάδας και φαίνεται σαν να τον έχει βαρύνει αυτή η ευθύνη. Το μόνο σίγουρο είναι πως με αυτή την κίνηση ο Αναστασίου τον πιστεύει, περιμένει περισσότερα πράγματα από αυτόν, όπως είναι η δημιουργία ευκαιριών και οι μεταβιβάσεις στους επιθετικογενείς παίκτες, αλλά και να συνεισφέρει στην βελτίωση των νεαρών παικτών της θέσης του.

Μεντί Ανπεΐντ (6 συμμετοχές): Ο νεαρός Αλγερινός ήρθε δανεικός από την Νιούκαστλ με τις καλύτερες συστάσεις και τις ευλογίες του τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα, ο οποίος έχει αγωνιστεί στην αγγλική ομάδα. Προς το παρόν, δεν έχει δικαιωθεί με την επιλογή του, παρόλο που ο μέσος του Παναθηναϊκού είναι τεχνίτης και διαθέτει ικανότητες. Στην υπερπροσπάθεια του να αποδείξει ότι αξίζει μια ευκαιρία για την Πρέμιερ Λιγκ, ουσιαστικά δεν καταφέρνει τίποτα. Πρέπει να συγκεντρωθεί στο παιχνίδι του, να σταματήσει να αγχώνεται και να κάνει αυτί που ξέρει καλύτερα, δηλαδή να μοιράσει παιχνίδι. Ενδεχομένως και μια σωστή διατροφή για τα μερικά παραπανίσια του κιλά θα τον βοηθούσε.

Ντάνιελ Πράνιτς (5 συμμετοχές): Άλλη μια μεταγραφή που πέρασε από χίλια κύματα για να ολοκληρωθεί. Αν και η φυσική θέση του Κροάτη είναι αριστερό μπακ-χαφ, ο Αναστασίου προτιμά να τον χρησιμοποιεί στον άξονα λόγω της εμπειρίας του και των ικανοτήτων του. Όταν αγωνίζεται και είναι σε καλή κατάσταση, ανεβάζει επίπεδο τον Παναθηναϊκό, αλλά υστερεί σε διάρκεια ακόμα και συνήθως μετά το 60'-70' εξαφανίζεται. Πρέπει να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην φυσική του κατάσταση, ενώ πρέπει να κάνει περισσότερες προπονήσεις στην εκτέλεση των στημένων καθώς σε αυτό το κομμάτι δεν έχει βοηθήσει καθόλου. Φάνηκε και από τις τραγικές εκτελέσεις κόρνερ στον χθεσινό αγώνα με τον Πανθρακικό.

Αμπντούλ Ατζαγκούν (4 συμμετοχές): Το... ακατέργαστο μαύρο διαμάντι του Παναθηναϊκού. Ο 20χρονος Νιγηριανός είναι ικανότατος, μπαίνει στις φάσεις, πατάει περιοχή και κινείται σωστά στον χώρο χωρίς την μπάλα στα πόδια. Διαθέτει και ταχύτητα και στον Παναθηναϊκό ελπίζουν πως θα προσθέσει την τελική πάσα που λείπει αυτή την στιγμή. Έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση, ενώ οι άνθρωποι της ομάδας πρέπει να τον προσέξουν, ελπίζοντας πως δεν θα επηρεαστεί ψυχολογικά από τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα του.

Εμίρ Μπαϊράμι (5 συμμετοχές): Χαρακτηρίζεται ως η αποτυχημένη φετινή μεταγραφή της ομάδας. Τον έφερε ο Αναστασίου με τις καλύτερες συστάσεις και δεν τον δικαίωσε καθόλου, καθώς σε όσα παιχνίδια αγωνίστηκε ήταν εκτός αγώνα, δεν έτρεχε και δεν βοήθησε επιθετικά καθόλου. Εκτός από αυτό, θα μείνει εκτός δράσης για περίπου 2 μήνες καθώς θα υποβληθεί σε επέμβαση για κήλη στην μέση. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να γυρίσει καλύτερος.


Βίκτωρ Κλωναρίδης (3 συμμετοχές): Πολύ σημαντική και χρήσιμη προσθήκη για τον φετινό Παναθηναϊκό. Ο Κλωναρίδης μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια ευχέρεια και στα δύο άκρα της επιθετικής γραμμής της ομάδας, ενώ πατάει περιοχή, είναι γρήγορος, διαθέτει ντρίμπλα, είναι τεχνίτης, μπορεί να δημιουργήσει φάσεις, αλλά και να σκοράρει, όπως πριν λίγες μέρες στο φιλικό με την Κόρινθο. Αυτό το... ευχάριστο διάστημα που πέρασε στην Γαλλία και την Λιλ τον βοήθησε να βελτιωθεί και δικαιολογημένα, από την πρώτη του κιόλας συμμετοχή, έχει πάρει την φανέλα του βασικού σπίτι του.

Θανάσης Ντίνας (8 συμμετοχές): Προκαλεί αίσθηση που για την ποιότητα του έφτασε στα 24 για να αγωνιστεί επαγγελματικά πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία (είχε μια συμμετοχή με την Ξάνθη το 2007). Χρήσιμος παίκτης που μπορεί να παίξει και στον άξονα και στα άκρα και στην κορυφή της επίθεσης. Προς το παρόν δεν διαθέτει την διάρκεια να αγωνίζεται πάντα βασικός, αλλά αποτελεί μια από τις πρώτες επιλογές για αλλαγή στους αγώνες του Παναθηναϊκού. Του λείπει η εμπειρία της πρώτης κατηγορίας και ενδεχομένως αυτό να είναι το αρνητικό του.

Νίκος Καρέλης (4 συμμετοχές): Πολύ λίγα πράγματα μέχρι στιγμής από τον Καρέλη. Μόλις 21 ετών, αλλά δεν θυμίζει τον ανήλικο Καρέλη του Εργοτέλη, που ήταν σαφώς καλύτερος. Η περιπέτεια της ρώσικης Άμκαρ, στην οποία αγωνίστηκε 10 φορές χωρίς να πετύχει κανένα γκολ, φαίνεται πως δεν τον βοήθησε να ωριμάσει και να ψηθεί αγωνιστικά και ποδοσφαιρικά. Παρόλα αυτά οι ικανότητες δεν του λείπουν, αλλά χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να μπορεί να αγωνιστεί με αξιώσεις στον Παναθηναϊκό.

Μάρκους Μπεργκ (8 συμμετοχές): Ο Μπεργκ αποτελεί τον παίκτη-βαρόμετρο του φετινού Παναθηναϊκού και αποτελεί την καλύτερη επιθετική λύση που διαθέτει αυτή τη στιγμή (και που ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει). Αδικείται από την ανικανότητα του Παναθηναϊκού να μεταβιβάσει την μπάλα από τον άξονα στην επίθεση και την περιοχή της αντίπαλης άμυνας, με αποτέλεσμα να έχει πετύχει μόλις 4 γκολ. Εμφανίζεται πάντως ψυχολογικά έτοιμος να συνεχίσει την δουλειά του και να βοηθήσει ακόμα περισσότερο, κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι βρίσκεται ένα χρόνο μετά, προ των πυλών της Εθνικής Σουηδίας.

Λουτσιάνο Φιγκερόα (3 συμμετοχές): Η διοίκηση της ομάδας διόρθωσε το... λάθος της και τον έφερε πίσω, μετά την αποδέσμευση του το καλοκαίρι. Η εμπειρία του και η εκτελεστική του δεινότητα είναι εμφανέστατη και έχοντας αγωνιστεί 3 φορές, όλες ως αλλαγή, έχει πετύχει 2 γκολ. Αποτελεί εξαιρετική εναλλακτική λύση για την επίθεση, καθώς λόγω της ηλικίας του δύσκολα θα βγάλει άνετα 90λεπτο. Πάντως ενδιαφέρον θα είχε να δούμε να ξεκινάνε βασικοί στην επίθεση και ο Φιγκερόα και ο Μπεργκ, καθώς όσες φορές έχουν συνυπάρξει στην επίθεση του Παναθηναϊκού, η ομάδα έχει σκοράρει.


Αυτά τα ολίγα για τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα δεν μίλησε κανείς για πρωτάθλημα, οπότε ως στόχος είναι η είσοδος στην πεντάδα της βαθμολογίας, που θα δώσει την ευκαιρία στην ομάδα να αγωνιστεί στην Ευρώπη, κάτι που θα αποτελέσει μεγάλη οικονομική ανάσα στην δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται το Τριφύλλι. Πάντως ο δρόμος για το πρωτάθλημα είναι μεγάλος και έχουμε ακόμα καιρό να σχηματίσουμε μια καλύτερη εικόνα. Η κατηγορία "Football Analysis" θα παραμείνει και αναμένονται αναλύσεις και άλλων ομάδων κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος.