Οι Γερμανοι ξανάρθαν! (muteline.gr σελίδες 52-63)

Σε έναν από τους σπουδαιότερους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ των τελευταίων ετών, που έλαβε χώρα στο Λονδίνο και στο «Γούμπλεϊ», η εντυπωσιακή φέτος Μπάγερν Μονάχου στέφθηκε για 5^η φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Ευρώπης, καταφέρνοντας να καταβάλει την αντίσταση της ελκυστικής και σπουδαίας Ντόρτμουντ.

Πρόκειται για τον τρίτο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης, στον οποίο αναμετρόνται ομάδες από την ίδια χώρα, μετά από εκείνους των Ρεάλ-Βαλένθια το 2000 και Μίλαν-Γιουβέντους το 2003. Γεγονός που αποδεικνύει την γερμανική κυριαρχία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις πορείες των δύο φιναλίστ μέχρι τον τελικό του Γούεμπλεϊ.

Η Μπάγερν πέρυσι μέσα στο Μόναχο έφτασε στην πηγή, αλλά… νερό δεν κατάφερε να πιεί εξαιτίας της Τσέλσι και του Ντρογκμπά. Ένα χρόνο μετά φαίνεται πως ο χαμένος τελικός μόνο καλό της έκανε, καθώς με ίδιο προπονητή και ίδια ομάδα (με μερική ενίσχυση), κατάφερε να μεταμορφωθεί και να παίξει το ομορφότερο ποδόσφαιρο από κάθε άλλη ομάδα στη Γηραιά Ήπειρο. Έχοντας επιστρέψει στη κορυφή του Γερμανικού ποδοσφαίρου, παίρνοντας τα σκήπτρα από την δις μέχρι φέτος πρωταθλήτρια Ντόρτμουντ, η Μπάγερν αποκαθήλωσε και την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με το εντυπωσιακό συνολικό σκορ 7-0 (4-0 στο Μόναχο και 0-3 στη Βαρκελώνη)!

 “Robery” τραγουδάνε οι οπαδοί της και πίνουν νερό στο όνομα των Ρόμπεν και Ριμπερί. Καταπληκτικοί φέτος και οι δύο, αποτέλεσαν ο ένας το alter ego του άλλου. Η μεγαλύτερη φετινή προσθήκη της Μπάγερν ήταν του Βάσκου Χάβι Μαρτίνεθ στο κέντρο, σε μια θέση που την περσινή σεζόν οι Βαυαροί «πονούσαν», ενώ ο Μίλερ συνέχισε με κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι και μαζί με τον επίσης καινούργιο Μάντζουκιτς, η επιθετική μηχανή της ομάδας δεν μπλόκαρε ούτε στιγμή.

Όσο για την Μπορούσια Ντόρτμουντ ότι και να πει κανείς θα είναι λίγο, καθώς αποτέλεσε την μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς. Κουβαλούσε την ρετσινιά της πιο αποτυχημένης πρωταθλήτριας Ευρώπης, καθώς το 1997 κατέκτησε το μοναδικό τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της και την επόμενη χρονιά υποβιβάστηκε στην δεύτερη τη τάξη κατηγορία της Γερμανίας. Μια ομάδα που λίγα χρόνια πριν βρισκόταν προ των πυλών της χρεοκοπίας, με σωτήρα τον προπονητή και τεράστιο φιλόσοφο Γιούργκεν Κλοπ και έχοντας κατακτήσει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα Γερμανίας, είχε θέση ως στόχο την ευρωπαϊκή της καταξίωση.

Τι και αν η Μπάγερν έκλεισε το μεγάλο αστέρι της Ντόρτμουν, Μάριο Γκέτσε, και εν τέλει δεν αγωνίστηκε στον τελικό; Με τον Κλοπ να αποδεικνύει ότι δικαιολογημένα θεωρείται από τους καλύτερους προπονητές παγκοσμίως αυτή τη στιγμή περνώντας μια τακτική φιλοσοφία γρήγορου παιχνιδιού και επιθετικών αρετών, η καλοδουλεμένη ομάδα του κατάφερε να φτάσει μέχρι το Έβερεστ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αφού πρώτα ταπείνωσε την Ρεάλ Μαδρίτης με 4-1 στη Βεστφαλία και μια ήττα διαδικαστικού χαρακτήρα με 2-0 στη Μαδρίτη. Στον τελικό όμως μίλησε η φανέλα της Μπάγερν και η κλάση του, μέχρι το βράδυ της 25^ης Μαΐου, loser Ρόμπεν.

Η ταμπέλα loser προέρχεται από τρείς συνεχόμενος τελικούς για τον Ολλανδό παίκτη, το 2010 με Μπάγερν και Ολλανδία εναντίον Ίντερ και Ισπανίας αντίστοιχα και πέρυσι με την Τσέλσι. Την στιγμή όμως που η μπάλα “έκαιγε” στον τελικό με την Ντόρτμουντ, ο Ρόμπεν έκανε το θαύμα του και μαζί με την Μπάγερν έγιναν winners.

Άκρως εντυπωσιακός ο αγώνας, κάτι για το οποίο ευθύνεται ότι οι ομάδες ήταν από την ίδια χώρα, ήξεραν η μία το παιχνίδι της άλλης και ο κορμός τους αποτελείται από Γερμανούς παίκτες, οι οποίοι είναι συμπαίκτες στην Εθνική Γερμανίας. Μια Εθνική Γερμανίας νέας φουρνιάς με πολύ ταλέντο, που θεωρείται ήδη το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του Μουντιάλ 2014 στη Βραζιλία. Είναι γεγονός πως το γερμανικό ποδόσφαιρο βρίσκεται εκ νέου σε ακμή και οι Γερμανοί είναι έτοιμοι να κατακτήσουν τα πάντα, όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια οι Ισπανοί με την Εθνική Ισπανίας και την Μπαρτσελόνα, μόνο που η Γερμανία το κάνει αντίστροφα (πρώτα σε διασυλλογικό και ύστερα σε εθνικό επίπεδο).

Μπορεί ο Γιούργκεν Κλοπ να κλέβει την παράσταση με την φρέσκια ποδοσφαιρικά φιλοσοφία του, αλλά έχει πολλά χρόνια μπροστά του για να καταφέρει να κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους. Τα εύσημα ανήκουν στον Γιουπ Χάινκες που σε ηλικία 68 ετών κατάφερε μέσω των παλιάς γερμανικής σχολής συστημάτων του, να οδηγήσει την Μπάγερν στην κορυφή της Ευρώπης ύστερα από 12 χρόνια. Ο «γερόλυκος» προπονητής κατακτά για δεύτερη φορά το Τσάμπιονς Λιγκ, μετά το 1998 όντας στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, και για τελευταία. Με τον Πέπε Γκουαρδιόλα να αναλαμβάνει, ο Χάινκες αποσύρεται από την προπονητική και κοουτσάροντας στο τελευταίο του ευρωπαϊκό παιχνίδι της καριέρας του, κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Πολλοί αναρωτιούνται, τι θα μπορούσε να αλλάξει ο Γκουαρδιόλα τώρα; Η Μπάγερν κατέκτησε τα πάντα. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει από τώρα, αλλά σίγουρα ο τίτλος της πρωταθλήτριας Γερμανίας και Ευρώπης, είναι μεγάλη κληρονομιά και ο Ισπανός καλείται να χτίσει μια δυναστεία πάνω σε αυτή.

Από τις θεωρίες συνωμοσιών προκύπτει ότι τα τελευταία 6 χρόνια, όποια ομάδα απέκλεισε την Μπαρτσελόνα, αναδείχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης ( 2008 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 2010 Ίντερ, 2012 Τσέλσι, 2013 Μπάγερν), ενώ στις ενδιάμεσες χρονιές 2009 και 2011 αναδείχθηκαν οι Καταλανοί!

Πάνω σε αυτή την επιτυχία του Γκουαρδιόλα με τους Ισπανούς ποντάρουν οι άνθρωποι της διοίκησης των Βαυαρών. Κανείς δεν ξέρει αν η Μπάγερν θα συνεχίσει της επιτυχίες της με τον Γκουαρδιόλα ή με κάποιον άλλον. Ένα είναι σίγουρο όμως.

Οι Γερμανοί ξανάρθαν!!!

(To άρθρο είναι αναρτημένο στο περιοδικό muteline.gr στις σελίδες 52-63)