Αν έχεις τύχη διάβαινε…

Και η Μπάρσα χθες είχε μπόλικη τύχη. Η Μπαρσελόνα μας έκανε το καθήκον της και επικράτησε της Ρεάλ, αυξάνοντας την διαφορά στο +4, σε ένα ματς που διεξήχθη στο κατάμεστο Καμπ Νόου, σε μια εκπληκτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί των Καταλανών.

Πολλοί θα περίμεναν μια εύκολη νίκη χθες, αν σκεφτεί κανείς την φόρμα των ομάδων τις τελευταίες εβδομάδες. Όμως το ντέρμπι είναι ντέρμπι, το clasico είναι clasico, και πάντα το ματς Καταλανών εναντίον Μαδριλένων είναι αμφίρροπο. Κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι…


Η Μπαρσελόνα πραγματοποίησε μια μετριότατη εμφάνιση, κατότερη των προσδοκιών. Θεωρώ πως έχει τεράστια ευθύνη για την εικόνα της ομάδας ο Λουίς Ενρίκε, ο οποίος ούτε ψυχολογικά ούτε αγωνιστικά φάνηκε πως προετοίμασε τους παίκτες του. Η μάχη της μεσαίας γραμμής χάθηκε από έναν ανέτοιμο Μόντριτς, που εξέθεσε την Μπάρσα, κάνοντας την να φαίνεται πως διαθέτει έναν άναρχο άξονα. Η αμυντική λειτουργία ήταν κάκιστη και γενικά η εικόνα της άμυνας θύμιζε χώρα με ανοιχτά σύνορα.

Οκ, μπορεί ο Ενρίκε να μην προετοιμάστηκε σωστά και ακόμα και η ομιλία της ανάπαυλας να βελτίωσε ελάχιστα τα πράγματα, όμως με ένα ρόστερ σαν της Μπάρσα περιμένεις περισσότερες πρωτοβουλίες από τις πολύτιμες μονάδες. Ο Ματιέ σημείωσε σχετικά καλή βαθμολογία, μόνο και μόνο λόγω του γκολ του, καθώς τον εξέθεσε στην ισοφάριση ο Μπενζεμά. Οι Άλμπα και Άλβες ήταν πολύ κακοί, και επιθετικά και αμυντικά. Ο Μασεράνο σκυλί αμυντικά, αλλά επιθετικά δεν ήξερε που να μοιράσει την μπάλα. Ο Νεϊμάρ ήταν κάκιστος, παίζοντας εγωιστικά και ανώριμα. Απείθαρχος, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με την διαχείριση του Ενρίκε. Δυστυχώς και ο Μέσι ήταν μετριότατος, στο παιχνίδι της χρονιάς, που περίμενες να κάνει την διαφορά.

Ο Πικέ στην άμυνα και οι Ινιέστα, Ράκιτιτς στο κέντρο διατήρησαν κάπως τις ισορροπίες, ενώ μετά και η είσοδος του Τσάβι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ηρεμία της μεσαίας γραμμής. Ευτυχώς για τους «Μπλαουγκράνα», ήταν άφαντοι στην μεγαλύτερη διάρκεια ο Κριστιάνο Ρονάλτο και ο Μπέιλ. Ο βαθμός δυσκολίας του ντέρμπι ήταν ακόμα μεγαλύτερος, καθώς ο διαιτητής πολλές φορές σφύριζε (ή άφηνε τις φάσεις) άδικα υπέρ της Ρεάλ.

Προσωπικά, θεωρώ κορυφαίους της αναμέτρησης τους Σουάρες και Μπράβο. Το γκολ του Ουρουγουανού αποτελεί ενέργεια τεράστιας κλάσης και μέγιστης σημασίας, κόντρα στην ροή του αγώνα. Ο Κλαούντιο Μπράβο πραγματοποίησε μια από τις καλύτερες και σημαντικότερες εμφανίσεις του κάτω από τα «Μπλαουγκράνα» γκολπόστ, σημειώνοντας κάποιες σπουδαίες επεμβάσεις στο ενεργητικό του, κρατώντας αρχικά το 1-1 και στο τέλος την μεγάλη νίκη.

Αυτή τη στιγμή η Μπάρσα κρατά την τύχη στα χέρια της. Το πρωτάθλημα έχει λίγο δρόμο ακόμα, μαζί με ματς όπως με την Βαλένθια και την Ατλέτικο, αλλά θεωρώ πως το πρωτάθλημα έστω και οριακά θα το κατακτήσει. Και το κύπελλο απέναντι στην Μπιλμπάο θεωρώ πως μπορεί να κατακτήσει, αλλά με περισσότερο καθαρό μυαλό. Σε ματς-τελικό όπως χθες, η Ρεάλ που δεν είχε κάτι να χάσει έπαιζε καλύτερα, σκεπτικό με το οποίο αναμένεται να κατέβει στο γήπεδο και η Μπιλμπάο. Οπότε η Μπάρσα καλείται να κατέβει με την νοοτροπία του νικητή.

Όμως το θέμα είναι τι κάνεις στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ακόμα και η κλήρωση με την Παρί είναι πολύ δύσκολη. Η Παρί έχει ωριμάσει και ο Μπλαν έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Όταν κατάφερε με 10 παίκτες να αποκλείσει την Τσέλσι του Μουρίνιο στην παράταση εκτός έδρας, κατάλαβα πως είναι έτοιμη για την υπέρβαση. Συμπερασματικά, θεωρώ πως ο νικητής του ζευγαριού θα είναι ένας από τους φιναλίστ του τελικού. Αν βέβαια η Μπάρσα παρουσιαστεί σοβαρή.

Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να παρουσιάσει η Μπάρσα ένα καλό ποδόσφαιρο. Χρειάζεται ένας απλός τρόπος παιχνιδιού. Αλλά εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Όπως έχει πει και ο Γιόχαν Κρόιφ “Το πιο δύσκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο, είναι να παίξεις απλά”.

(Το άρθρο είναι αναρτημένο και στο Blaugrana.gr)